Bylinowy Raj

Nowość w ofercie -wysyłka wiosna

Strona głównaNowość w ofercie -wysyłka wiosna

Filtrowanie produktów

Przedział cenowy: 0.00 zł - 150.00 zł

Ficaria verna ‘Claudine’ to oryginalna odmiana ziarnopłonu wiosennego, ceniona za pełniejsze, wielowarstwowe kwiaty w intensywnie żółtym odcieniu. Podobnie jak inne ziarnopłony, należy do roślin efemerycznych, co oznacza, że jej okres wegetacji i kwitnienia przypada na wczesną wiosnę, a już pod koniec maja lub w czerwcu nadziemne części stopniowo zamierają, ustępując miejsca innym gatunkom.

Kwiaty ‘Claudine’ wyróżniają się nieco bardziej rozbudowaną, półpełną lub wręcz pełną formą. Zewnętrzne płatki są szersze, typowo „ziarnopłonowe” – błyszczące, mocno pomarańczowe i odchylone na zewnątrz. W centralnej części pojawia się dodatkowy rząd mniejszych płatków, nadających kwiatom puszysty, wyrazisty wygląd. Każdy kwiat osiąga zazwyczaj około 2–3 cm średnicy, a dzięki słonecznej barwie mocno rozświetla rabaty na przełomie zimy i wiosny. W słoneczne dni płatki otwierają się maksymalnie, ukazując wielowarstwową budowę i połyskliwe powierzchnie.

Liście pojawiają się bardzo wcześnie, często już w marcu, tworząc niską rozetę o wysokości mniej więcej 5–10 cm. Mają sercowaty kształt, są dość mięsiste i błyszczące – początkowo mogą mieć nieco ciemniejszy odcień zieleni, który z czasem się rozjaśnia. Gęste kępki liści stanowią atrakcyjne tło dla rozwijających się kwiatów, a po kwitnieniu stopniowo zaczynają żółknąć i zasychać, by na początku lata zniknąć z powierzchni ziemi. W glebie pozostają bulwki oraz kłącza, które przetrwają do kolejnego sezonu.

Odmiana ‘Claudine’ – podobnie jak większość ziarnopłonów – preferuje gleby przepuszczalne, ale umiarkowanie wilgotne wiosną, kiedy roślina się rozwija. Latem, podczas okresu spoczynku, podłoże może już lekko przesychać. Miejsca słoneczne lub półcieniste sprzyjają bujnemu kwitnieniu oraz intensywnej barwie płatków. Efemeryczny charakter tej byliny sprawia, że doskonale nadaje się do ogrodów leśnych, naturalistycznych oraz pod koronami drzew i krzewów liściastych, gdzie przed rozwinięciem się liści na gałęziach dociera dużo wiosennego światła.

Ze względu na pełniejsze kwiaty i żywy, złocisty kolor, ‘Claudine’ efektownie prezentuje się w towarzystwie innych wczesnowiosennych gatunków – na przykład śnieżyc, przebiśniegów, rannika zimowego czy ciemierników. Już na przedwiośniu tworzy wtedy barwną kompozycję, nim w pełni rozwiną się pozostałe byliny. Po zaniknięciu liści miejsce to mogą przejąć wyższe gatunki o dłuższym okresie wegetacji, dzięki czemu rabata nie traci walorów ozdobnych w dalszej części sezonu.

W skrócie, Ficaria verna ‘Claudine’ to wdzięczna propozycja dla miłośników wczesnowiosennych efemeryd, która łączy tradycyjne cechy ziarnopłonu (niezawodność i wczesny termin kwitnienia) z atrakcyjnym, wielopłatkowym kształtem kwiatów. Jej słoneczny kolor i niewielkie wymagania sprawiają, że doskonale rozświetla ogród u progu wiosny, wnosząc do niego pierwsze, optymistyczne akcenty po zimowych chłodach.

Drakunkulus zwyczajny to niezwykle efektowna bylina z rodziny obrazkowatych (Araceae), pochodząca z regionów basenu Morza Śródziemnego, takich jak Bałkany, Turcja i Grecja. Jest to roślina o egzotycznym wyglądzie, ceniona za swoje niezwykle oryginalne, duże kwiatostany oraz dekoracyjne ulistnienie. Jednocześnie znana jest ze swojego specyficznego zapachu, który wabi owady zapylające, głównie muchy.

Roślina dorasta do wysokości 90–150 cm, tworząc wyprostowaną, smukłą sylwetkę. Jej liście są duże, dłoniasto podzielone, o wyraźnych, głębokich klapach i intensywnie zielonym kolorze, często ozdobione jasnymi, marmurkowymi wzorami. Wyrastają na długich, mięsistych ogonkach liściowych, które często mają plamiste wybarwienie, co dodaje roślinie dodatkowego waloru estetycznego.

Najbardziej spektakularnym elementem Dracunculus vulgaris jest jej kwiatostan, który pojawia się późną wiosną lub wczesnym latem, zazwyczaj w maju i czerwcu. Składa się on z dużej, ciemnofioletowej pochwy (spathe), która może osiągać długość do 50 cm, otaczającej smukłą, czarnofioletową kolbę (spadix). Pochwa jest mięsista, lekko pomarszczona i zwęża się ku górze, nadając roślinie dramatyczny, niemal surrealistyczny wygląd. Warto jednak pamiętać, że w czasie kwitnienia roślina wydziela intensywny zapach gnijącego mięsa, który przyciąga owady zapylające, co jest naturalnym mechanizmem adaptacyjnym.

Po przekwitnięciu roślina wytwarza owoce w postaci kulistych jagód, które początkowo są zielone, a w miarę dojrzewania stają się jaskrawoczerwone, co dodaje jej kolejnego ozdobnego elementu pod koniec sezonu.

Dracunculus vulgaris preferuje stanowiska słoneczne lub lekko półcieniste, najlepiej osłonięte od wiatru. Wymaga gleby żyznej, przepuszczalnej i dobrze nawodnionej, ale nie toleruje nadmiaru wilgoci, szczególnie zimą, gdy bulwy są w stanie spoczynku. Aby zapobiec gniciu, zaleca się sadzenie jej w miejscach o dobrym drenażu lub na podwyższonych rabatach. Roślina jest stosunkowo odporna na suszę, co czyni ją odpowiednią do uprawy w ogrodach śródziemnomorskich lub w miejscach o podobnych warunkach.

W polskich warunkach klimatycznych smocza arumka wymaga ochrony zimą, szczególnie w regionach o surowych zimach. Zaleca się wykopywanie bulw po zakończeniu sezonu wegetacyjnego i przechowywanie ich w suchym, chłodnym miejscu do wiosny, choć w cieplejszych rejonach kraju można pozostawić je w gruncie, odpowiednio zabezpieczając warstwą ściółki.

Dracunculus vulgaris świetnie sprawdza się jako soliter w ogrodach naturalistycznych, na rabatach o egzotycznym charakterze lub w pojemnikach. Jego ekstrawagancki wygląd i unikatowe kwiaty przyciągają uwagę, czyniąc go centralnym punktem każdej kompozycji. Może być także sadzony w pobliżu roślin o dużych, kontrastowych liściach, takich jak gunnera, funkie czy paprocie, które podkreślają jego niezwykły charakter.

Dracunculus vulgaris to roślina o wyjątkowym, niemal teatralnym wyglądzie, która zachwyca zarówno miłośników egzotyki, jak i kolekcjonerów nietuzinkowych gatunków. Wymaga nieco troski w uprawie, szczególnie w chłodniejszym klimacie, ale jej spektakularne kwiaty i unikatowa sylwetka w pełni wynagradzają ten wysiłek.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p11 - 1 litr.

Arizema amurska, to niezwykła roślina wieloletnia z rodziny obrazkowatych (Araceae), występująca naturalnie w lasach i na zboczach gór w północno-wschodniej Azji, w tym na terenach Mandżurii, Korei, Japonii oraz wschodniej Rosji. Ta efektowna roślina, o charakterystycznym egzotycznym wyglądzie, ceniona jest zarówno w ogrodach naturalistycznych, jak i w kolekcjach miłośników rzadkich roślin.

Arisaema amurense osiąga wysokość od 30 do 50 centymetrów. Jej niezwykle ozdobne liście wyrastają z podziemnej bulwy i są złożone z trzech listków, które mają eliptyczny lub lancetowaty kształt. Blaszki liściowe są zielone, często z delikatnymi jaśniejszymi żyłkami, co nadaje im wyrazistości. Liście tworzą elegancki parasol nad kwiatostanem, co podkreśla tropikalny charakter rośliny.

Najbardziej charakterystycznym elementem arizemy amurskiej jest jej kwiatostan, który pojawia się wiosną, zwykle w kwietniu lub maju. Kwiatostan składa się z kolby (spadix) oraz otaczającej ją pochwy (spathe), która pełni funkcję ochronną i ozdobną. Pochwa ma zielonkawą barwę z ciemniejszymi, fioletowo-brązowymi pasami lub plamkami, które nadają jej niezwykły wygląd. Wnętrze pochwy często ma jaśniejsze wybarwienie, co jeszcze bardziej podkreśla efektowność rośliny. Kolba, znajdująca się wewnątrz, jest zazwyczaj jasna i nieco wystaje ponad krawędź pochwy.

Po zakończeniu kwitnienia arizema amurska wytwarza owoce w postaci kulistych, czerwonych jagód, które dojrzewają późnym latem lub wczesną jesienią. Owoce te, choć atrakcyjne wizualnie, są trujące, dlatego należy zachować ostrożność, szczególnie w ogrodach odwiedzanych przez dzieci lub zwierzęta.

Roślina najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub cienistych, co czyni ją idealną do nasadzeń w ogrodach leśnych i naturalistycznych. Wymaga gleby próchnicznej, wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej. Arisaema amurense jest odporna na mróz i dobrze znosi polskie zimy, pod warunkiem, że gleba nie zatrzymuje nadmiaru wody, co mogłoby doprowadzić do gnicia bulwy. Regularne ściółkowanie gleby oraz wzbogacanie jej kompostem sprzyja zdrowemu wzrostowi rośliny i obfitemu kwitnieniu.

Arisaema amurense jest rośliną, która doskonale komponuje się z innymi bylinami cieniolubnymi, takimi jak paprocie, brunery, funkie (Hosta) czy żurawki (Heuchera). Jej egzotyczny wygląd stanowi ciekawy kontrast dla bardziej tradycyjnych roślin ogrodowych, wprowadzając do przestrzeni nutę tajemniczości i orientalnego uroku. Roślina ta jest również ceniona w kolekcjach botanicznych, gdzie jej nietuzinkowa forma i kolorystyka przyciągają uwagę odwiedzających.

Dzięki unikalnemu wyglądowi i stosunkowo niewielkim wymaganiom pielęgnacyjnym Arisaema amurense to doskonały wybór dla miłośników roślin cieniolubnych i ogrodów inspirowanych naturalnym krajobrazem. Jej egzotyczny charakter i wczesnowiosenne kwitnienie czynią ją jedną z najbardziej intrygujących roślin ogrodowych.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p11 - 1 litr

Ficaria verna ‘Collarette’ to interesująca odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się nietypową budową kwiatów. Choć większość ziarnopłonów ma pojedyncze, złocistożółte kwiaty o gładkich płatkach, ‘Collarette’ charakteryzuje się półpełną formą z delikatnym „kołnierzykiem” utworzonym przez dodatkowy rząd mniejszych płatków w centrum. Dzięki temu kwiaty wyglądają bardziej pełne i strukturalnie złożone, co przyciąga uwagę zwłaszcza w okresie, gdy w ogrodzie dopiero zaczynają się pojawiać inne wiosenne rośliny.

Roślina tworzy niewysokie (5–10 cm) kępki sercowatych, błyszczących liści w typowym, żywozielonym kolorze. Podobnie jak w przypadku innych odmian Ficaria verna, liście wyrastają wczesną wiosną – niekiedy już na przełomie lutego i marca, w zależności od warunków pogodowych. Wkrótce potem rozpoczyna się kwitnienie, które trwa kilka tygodni i daje efekt obfitego „dywaniku” żółtawych, iskrzących kwiatów uniesionych tuż nad zieloną masą liści. Każdy kwiat osiąga około 2–3 cm średnicy i – dzięki dodatkowej warstwie płatków – wydaje się pełniejszy niż u typowej formy gatunku.

‘Collarette’ jest efemerydem wiosennym, co oznacza, że jej cykl życiowy trwa krótko: pod koniec wiosny liście zaczynają żółknąć i zasychać, a roślina przechodzi w stan spoczynku aż do kolejnego roku. Z tego powodu najlepiej sadzić ją w miejscach, gdzie wiosną podłoże jest dostatecznie wilgotne (np. pod koronami drzew liściastych, na naturalistycznych rabatach czy w ogrodach leśnych), a latem może lekko przesychać. Gleba powinna być próchniczna, bogata w składniki pokarmowe i przepuszczalna, aby zapobiec zastojom wody w okresie letniego spoczynku bulwek.

Stanowisko słoneczne lub półcieniste sprzyja lepszemu wybarwieniu oraz obfitemu kwitnieniu. W ogrodzie ‘Collarette’ znakomicie komponuje się z innymi wczesnowiosennymi bylinami i roślinami cebulowymi, takimi jak śnieżyczki (przebiśniegi), śnieżyce, czy ranniki zimowe, tworząc barwne, naturalistyczne zestawienia. Zanim liście ziarnopłonu całkowicie zamrą, na rabacie mogą zacząć rozrastać się wyższe byliny lub krzewy, co sprawia, że brak nadziemnych części ‘Collarette’ w późniejszych miesiącach nie stanowi problemu – przestrzeń jest przejmowana przez inne gatunki.

Główną ozdobą tej odmiany są właśnie kwiaty z dodatkowym okółkiem drobniejszych płatków, nadających im bardziej pełny i oryginalny wygląd. Dzięki temu ‘Collarette’ może zainteresować nie tylko miłośników klasycznych, żółtych dywanów wiosennych, ale także kolekcjonerów nietuzinkowych bylin, którzy poszukują w ogrodzie nowych, mniej oczywistych akcentów. Mimo iż ziarnopłony bywają oceniane jako rośliny dość żywotne i skłonne do rozprzestrzeniania, w przypadku odmian ozdobnych należy jedynie zapewnić im odpowiednie warunki siedliskowe, by przez wiele lat cieszyć się ich wczesnowiosennym urokiem.

 

W sprzedaży roślina pojemniku p9 - 0,5 litra.

 

Ficaria verna ‘Coppernob’ to nietuzinkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego, która przyciąga uwagę oryginalną, ciepłą barwą kwiatów. Mają białe końce płatków z miedziano-złocistym środkiem. Kwiaty rozwijają się wczesną wiosną, zwykle w marcu lub kwietniu, i osiągają około dwóch do trzech centymetrów średnicy. Ich błyszcząca powierzchnia efektownie odbija promienie słońca, nadając całej kępce wrażenie świetlistego, mieniącego się akcentu tuż nad zieloną masą liści.

Liście, jak u większości ziarnopłonów, są niewysokie, sercowate i gładkie, o żywozielonej, lekko połyskującej powierzchni. Tworzą niskie kępki wysokości około pięciu do dziesięciu centymetrów, które w krótkim czasie rozrastają się w zwartą rozetę. Roślina należy do grupy wiosennych efemeryd, co oznacza, że po intensywnym kwitnieniu i krótkiej fazie wzrostu nadziemne części zaczynają żółknąć, a sama kępka zamiera pod koniec wiosny. W glebie pozostają jednak bulwki i kłącza, które w kolejnym sezonie znów wypuszczają młode liście i miedziane kwiaty.

‘Coppernob’ najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym lub w delikatnym półcieniu, w próchnicznym i umiarkowanie wilgotnym podłożu. W naturalnych warunkach znakomicie sprawdza się pod koronami drzew liściastych, ponieważ zanim pojawią się na nich liście, roślina otrzymuje sporą dawkę wiosennego światła. Z czasem, gdy słońce dociera w to miejsce coraz rzadziej, ziarnopłon i tak kończy swój cykl wegetacyjny. Odmiana ta cieszy się uznaniem kolekcjonerów i pasjonatów ogrodów wczesnowiosennych, którzy poszukują mniej oczywistych barw i form wśród popularnych gatunków. Jej unikatowy, miedziany kolor wyróżnia się na tle klasycznych, złocistych i żółtych kwiatów, wnosząc do ogrodu odrobinę ciepłego blasku, nim rozwinie się pełnia wiosennej zieleni.

 

W sprzedazy roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Crimson Damson’ to niezwykle interesująca i rzadko spotykana odmiana ziarnopłonu wiosennego. Zwraca uwagę czerwonawą barwą zewnętrznych części płatków oraz żółtym środkiem kwiatów, która stanowi oryginalną alternatywę dla typowo żółtych odmian tego gatunku. Za sprawą swojej niezwykłej kolorystyki oraz stosunkowo niewielkich wymagań uprawowych bywa pożądana przez kolekcjonerów rzadkich roślin ogrodowych i miłośników wiosennych efemeryd.

Kwiaty ‘Crimson Damson’ pojawiają się wczesną wiosną, często już w marcu lub na początku kwietnia, w zależności od przebiegu pogody. Mają pełne kwiaty, które mogą przybierać różnorodne odcienie czerwieni i bordo z żółtym środkiem. Osadzone są pojedynczo na smukłych szypułkach, ponad nisko rosnącymi liśćmi o sercowatym kształcie i lśniącej powierzchni. Ulistnienie, podobnie jak u innych ziarnopłonów, jest żywozielone i pojawia się równocześnie z kwiatami, lecz już pod koniec wiosny zaczyna zasychać, sygnalizując zakończenie sezonu wegetacyjnego.

Pod względem stanowiska i pielęgnacji ziarnopłony wiosenne są roślinami mało wymagającymi. ‘Crimson Dawson’ najlepiej czuje się w glebie żyznej i próchnicznej, która pozostaje wilgotna wiosną, a latem może delikatnie przesychać. Taki układ wilgotnościowy naśladuje naturalny cykl życia efemeryd wiosennych – roślina intensywnie rośnie i kwitnie, gdy ziemia jest wystarczająco nawodniona, a następnie przechodzi w stan spoczynku. Stanowisko może być słoneczne lub półcieniste; w pełnym słońcu kwitnienie bywa obfitsze, ale w półcieniu liście mogą dłużej zachować świeży wygląd.

Największym atutem ‘Crimson Damson’ jest jej efektowny, nietuzinkowy kolor kwiatów, dzięki któremu wnosi do wiosennego ogrodu nutę ekstrawagancji. Znakomicie prezentuje się w towarzystwie innych wczesnych bylin i roślin cebulowych – zwłaszcza białych (np. przebiśniegów czy zawilców), jasnofioletowych (np. śnieżników) oraz żółtych (jak klasyczne ziarnopłony czy ranniki), tworząc wyraziste kontrasty. Niski wzrost i zwięzła forma kęp sprawiają, że można sadzić tę odmianę przy ścieżkach, rabatach lub pod drzewami i krzewami, które liście w pełni rozwiną dopiero w późniejszej części sezonu. Po przekwitnięciu i zaschnięciu liści roślina ustępuje miejsca innym gatunkom, a pod ziemią przeczekuje w formie bulwek i kłączy do kolejnego wiosennego przebudzenia. Dzięki temu ‘Crimson Dawson’ stanowi świetny przykład piękna wiosennych efemeryd, które na krótko ożywiają ogród barwnym akcentem, by następnie zniknąć i zrobić miejsce następnym pokoleniom zielonych ozdób.

 

W sprzedaży roslina w pojemniku p9 - 0.5 litra.

Ficaria ‘Deborah Jope’ to nietuzinkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się pojedynczymi, wielowarstwowymi kwiatami oraz żywozielonymi, błyszczącymi liśćmi o sercowatym kształcie. Roślina zalicza się do wczesnowiosennych efemeryd, co oznacza, że wchodzi w okres intensywnego wzrostu już na przełomie zimy i wiosny, a pod koniec wiosny stopniowo zamiera nadziemnymi częściami, pozostawiając puste miejsce w rabacie do kolejnego roku.

Kwiaty odmiany ‘Deborah Jope’ mają białe, z żółtym środkiem, pojedyncze kwiaty. Osiągają średnicę około 2–3 cm i osadzone są na krótkich szypułkach tuż ponad kępą liści. Przy słonecznej pogodzie płatki rozchylają się szeroko, ukazując wielowarstwową budowę i błyszczącą powierzchnię charakterystyczną dla ziarnopłonów.

Liście pojawiają się wcześnie, często już w marcu, i zachowują soczyście zieloną barwę przez kilka tygodni, aż do momentu przekwitnięcia kwiatów. Są sercowate, gładkie i połyskujące, dzięki czemu nawet po zakończeniu kwitnienia roślina pozostaje atrakcyjna wizualnie. Pod koniec wiosny nadziemne części zaczynają żółknąć i zamierać, a w glebie pozostają bulwki oraz kłącza, które przetrwają do następnego sezonu.

Pod względem wymagań uprawowych ‘Deborah Jope’ jest dość elastyczna, podobnie jak większość odmian ziarnopłonu wiosennego. Preferuje stanowisko słoneczne lub półcieniste z żyzną, próchniczną i wilgotną (zwłaszcza wiosną) glebą, która jednocześnie pozwoli na lekkie przesychanie latem w naturalnym okresie spoczynku. Idealnie sprawdza się sadzona w pobliżu drzew liściastych, na podniesionych rabatach, a także w ogrodach naturalistycznych, gdzie przykuwa uwagę, gdy większość roślin jeszcze nie rozpoczęła wegetacji.

Dzięki pełnym, wyrazistym kwiatom ‘Deborah Jope’ świetnie prezentuje się w towarzystwie innych wiosennych gatunków – np. przebiśniegów, śnieżyc czy rannika zimowego. Tworzy wtedy efektowne, barwne plamy w okresie, gdy ogród dopiero budzi się do życia. Po zaniknięciu nadziemnych części w maju lub czerwcu przestrzeń tę mogą zająć rośliny o dłuższym okresie wegetacji, co pozwala zachować atrakcyjny wygląd rabaty aż do jesieni.

Ta odmiana ziarnopłonu wiosennego będzie doskonałym wyborem dla miłośników nietuzinkowych, wczesnowiosennych bylin o stosunkowo niewielkich wymaganiach pielęgnacyjnych. Jej pełne kwiaty w intensywnym, żółtym odcieniu stanowią charakterystyczny, radosny akcent, który zapowiada zbliżającą się wiosnę i rozświetla ogród, gdy inne rośliny dopiero zaczynają wypuszczać pierwsze pędy.

 

W spprzedazy roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Double Mud’ to nietuzinkowa, rzadko spotykana odmiana ziarnopłonu wiosennego, zwracająca uwagę niecodzienną kolorystyką pełnych kwiatów. Jak przystało na roślinę efemeryczną, pojawia się bardzo wczesną wiosną, często już w marcu lub na początku kwietnia, zdobiąc ogród w czasie, gdy niewiele innych bylin zaczyna wegetację.

Kwiaty u odmiany ‘Double Mud’ są wielopłatkowe i przybierają przygaszone, „mgliste” odcienie, łączące brązowo-zielonkawe lub oliwkowe tony z jaśniejszym, czasem lekko żółtawym wnętrzem. W zależności od warunków pogodowych czy oświetlenia mogą wydawać się bardziej brązowe, seledynowe bądź wpadające w subtelną, kremową poświatę. Niezależnie od konkretnego odcienia, „błotnista” (ang. mud) barwa płatków czyni tę odmianę bardzo oryginalną i rzadko spotykaną wśród zwykle jaskrawo ubarwionych ziarnopłonów. Kwiaty, choć niezbyt duże (osiągają średnicę około 2–3 cm), bywają liczne i skupiają się tuż nad rozetą liści, tworząc niezwykły, wiosenny akcent kolorystyczny.

Liście, typowe dla ziarnopłonu, mają sercowaty kształt i gładką, nieco błyszczącą powierzchnię. Najczęściej utrzymują żywozieloną barwę, choć u niektórych osobników pojawiają się początkowo ciemniejsze odcienie oliwkowej lub brązowej zieleni, co dodatkowo podkreśla nietypowy charakter odmiany. Pod koniec kwietnia lub w maju, w miarę przekwitania kwiatów, liście zaczynają powoli żółknąć i stopniowo zamierać, aby wczesnym latem całkowicie zniknąć z rabat.

‘Double Mud’ najlepiej rośnie w typowej, wilgotnej wiosną, a przepuszczalnej latem glebie, na stanowisku słonecznym bądź półcienistym. Idealnym miejscem bywają podwyższone rabaty lub obrzeża drzew i krzewów liściastych, gdzie wiosną dociera sporo światła, a latem roślina chroniona jest przed nadmiernym przesuszeniem. Choć ziarnopłony cenią wilgoć wczesną wiosną, nie znoszą długotrwałych zastojów wody w późniejszych miesiącach. Gleba bogata w próchnicę i umiarkowanie żyzna zapewnia bylinom dobry wzrost.

Największym atutem ‘Double Mud’ jest oczywiście unikalna barwa kwiatów, która wprowadza do wiosennego ogrodu nieoczywisty, stonowany akcent. Aby w pełni wyeksponować ich urok, można sadzić roślinę w pobliżu wczesnowiosennych cebulowych, takich jak przebiśniegi czy śnieżyce, o kontrastujących białych kwiatach. Dobrze komponuje się też z innymi odmianami ziarnopłonów o żywszych kolorach – zestawienie intensywnych żółci z „błotnistą” tonacją tworzy ciekawy efekt. Gdy latem liście zamierają i znikają, roślina nie przeszkadza już innym bylinom czy krzewom w dalszym wzroście. Dzięki temu, pomimo efemerycznego charakteru, Ficaria verna ‘Double Mud’ potrafi co roku zachwycać krótkim, lecz niepowtarzalnym pokazem barw, zasługując na uwagę miłośników rzadkich i niebanalnych wiosennych roślin.

 

W sprzedaży roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Green Petal’, to nietuzinkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego wyróżniająca się zielonkawym, pełnym kwiatem. Już sama obecność barwy zielonej na płatkach sprawia, że roślina zwraca na siebie uwagę wśród wiosennych bylin. Kwiaty u tej odmiany są nieco mniejsze niż u formy typowej, jednak wielopłatkowa budowa i niecodzienna kolorystyka nadają im wyrafinowanego charakteru. Zewnętrzne płatki zwykle przybierają wyraźny, zielonkawy odcień, który może przechodzić w jaśniejszą, kremową tonację bliżej środka. W miarę rozkwitania płatki nieco się rozchylają, lecz kwiat pozostaje raczej „pękaty”, przez co różni się od klasycznego, żółtego ziarnopłonu.

Liście tej byliny, podobnie jak u innych ziarnopłonów, są błyszczące, sercowate i żywozielone, a pojawiają się bardzo wczesną wiosną, często zaraz po ustąpieniu mrozów. Roślina należy do tzw. efemeryd wiosennych, co oznacza, że jej okres wegetacji jest dość krótki – najbujniej rozwija się i kwitnie od marca do kwietnia, by następnie stopniowo zamierać nadziemnymi częściami w maju lub na początku czerwca. W sprzyjających warunkach, zwłaszcza w miejscu dostatecznie wilgotnym i o żyznej glebie, może się rozsiewać lub rozrastać za pomocą drobnych bulwek, które tworzą się w kątach liści. W przeciwieństwie do silnie ekspansywnych form dzikich, odmiana ‘Green Petal’ bywa nieco mniej inwazyjna, aczkolwiek nadal dobrze jest kontrolować jej rozprzestrzenianie się, zwłaszcza w niewielkich ogrodach.

Najlepszym stanowiskiem dla Ranunculus ficaria ‘Green Petal’ jest miejsce o glebie wilgotnej wiosną, ale przepuszczalnej i lekko przesychającej latem, co odpowiada naturalnemu cyklowi życia rośliny. W słonecznych fragmentach ogrodu kwitnienie może być bardziej obfite, jednak uprawa w półcieniu lub w rozproszonym świetle drzew również zda egzamin, ponieważ ziarnopłony znikają z powierzchni ziemi przed pełnym rozwojem liści na drzewach. Uprawa nie jest wymagająca: roślina dobrze czuje się w zwykłej ziemi ogrodowej wzbogaconej odrobiną kompostu, a jeżeli podłoże nie przesycha nadmiernie wiosną, będzie kwitła niezawodnie przez wiele lat. Ze względu na wczesny termin pojawiania się kwiatów ‘Green Petal’ warto sadzić w pobliżu innych wiosennych roślin cebulowych czy bylin, takich jak przebiśniegi, śnieżniki bądź pierwiosnki. Gdy liście ziarnopłonu zaczną żółknąć i znikać, przestrzeń na rabacie mogą przejąć wyższe byliny lub rozrastające się kępy traw.

Ranunculus ficaria ‘Green Petal’ stanowi rzadką i niebanalną propozycję dla kolekcjonerów wiosennych bylin oraz miłośników roślin „o nietypowej urodzie”. Mimo że należy do tego samego rodzaju, co popularne jaskry, jest zupełnie inną w wyrazie rośliną, zaskakującą wyglądem zielonkawo zabarwionych, pełnych kwiatów. Przy odpowiedniej kontroli i dbałości o stanowisko można cieszyć się nią przez wiele sezonów, pozwalając, by wiosennie ożywiała ogród swoim zaskakującym, nieco tajemniczym urokiem.

 

W sprzedazy roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Jacqueline’ to oryginalna i stosunkowo rzadko spotykana odmiana ziarnopłonu wiosennego. Należy do roślin efemerycznych, co oznacza, że pojawia się bardzo wcześnie wiosną, kwitnie w czasie, gdy większość roślin dopiero się budzi, a następnie – pod koniec wiosny – stopniowo zamiera nadziemnymi częściami, przechodząc w stan spoczynku pod ziemią.


Odmiana ‘Jacqueline’ wyróżnia się półpełnymi lub pełnymi kwiatami o intensywnie pomarańczowym z ciemniejszymi końcówkami zabarwieniu. Zewnętrzne płatki bywają nieco większe i bardziej wydłużone, zaś wewnętrzne tworzą dodatkowy, „puszysty” okółek. W efekcie kwiat może wydawać się pełniejszy i głębszy niż u form dzikich. Średnica kwiatów sięga zwykle 2–3 cm. Liście są w kolorze ciemnej czekolady. W słoneczne dni płatki szeroko się rozchylają, ukazując błyszczącą powierzchnię charakterystyczną dla ziarnopłonów. Kwitnienie przypada zazwyczaj na marzec i kwiecień, choć w cieplejszych regionach może się rozpocząć już w końcówce lutego.


Roślina tworzy niewielkie kępki o wysokości około 5–10 cm. Liście są typowe dla ziarnopłonów: sercowate, dość mięsiste, z połyskującą powierzchnią. Najczęściej mają jednolitą, żywozieloną barwę, która dobrze kontrastuje z intensywnie żółtymi kwiatami. Ze względu na wczesny rozwój rośliny, liście pojawiają się już nieraz pod koniec zimy, a pozostają atrakcyjne do czasu przekwitnięcia kwiatów. Pod koniec wiosny zaczynają żółknąć i zamierać, a cała część nadziemna znika, pozostawiając w glebie bulwki i kłącza, które przetrwają do następnego sezonu.


‘Jacqueline’ najlepiej rośnie w glebie próchniczej, umiarkowanie wilgotnej wiosną i przepuszczalnej latem, gdy roślina przechodzi okres spoczynku. Warto zadbać, by podłoże nie było zbyt mokre w porze letniej – nadmierny zastój wody może niekorzystnie wpływać na bulwki. Stanowisko słoneczne lub półcieniste jest najodpowiedniejsze: w pełnym słońcu kwitnienie bywa bardziej obfite, ale w lekkim cieniu liście mogą dłużej zachować świeży wygląd.


Dzięki wczesnemu i efektownemu kwitnieniu, ‘Jacqueline’ sprawdza się doskonale na rabatach, w ogrodach leśnych lub naturalistycznych, a także pod koronami drzew i krzewów liściastych. W okresie, gdy liście drzew są jeszcze nierozwinięte, ziarnopłon zyskuje dostatecznie dużo światła, by móc obficie zakwitnąć. Z czasem, gdy inne rośliny zaczynają rozrastać się i kwitnąć, ‘Jacqueline’ zasycha i ustępuje im miejsca. Pięknie prezentuje się w pobliżu innych wczesnowiosennych kwiatów, takich jak przebiśniegi (Galanthus), śnieżyce (Leucojum), ranniki (Eranthis) czy ciemierniki (Helleborus).


Ficaria verna ‘Jacqueline’ to interesująca propozycja dla miłośników wiosennych bylin ceniących długowieczność, niewielkie wymagania i pełne, złote kwiaty. Jej krótki, ale intensywny okres wegetacji stanowi prawdziwy zwiastun wiosny, rozświetlając rabaty w czasie, gdy inne gatunki dopiero zaczynają budzić się do życia. Dzięki atrakcyjnej, półpełnej formie kwiatów i intensywnie żółtej barwie ‘Jacqueline’ wnosi do ogrodu ciepło i radosny nastrój, przedłużając sezon kwitnienia od późnej zimy po pierwsze tygodnie pełnej wiosny.

 

W sprzedazy roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Ken Aslet’ to nietuzinkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego o wyjątkowo dekoracyjnych liściach oraz białożółtych z ciemniejszymi brzegami, błyszczących kwiatach. Jak wszystkie ziarnopłony, roślina ta należy do efemeryd wiosennych – bardzo wcześnie wchodzi w okres intensywnego wzrostu, zdobi ogród na przełomie zimy i wiosny, a już pod koniec wiosny stopniowo zanika, pozostawiając w glebie kłącza i drobne bulwki aż do następnego sezonu.

Największym wyróżnikiem ‘Ken Aslet’ jest malownicze ulistnienie. Liście mają sercowaty kształt, są dość mięsiste i charakterystycznie połyskujące, a ich blaszki zdobią nieregularne, jasne przebarwienia w odcieniach srebrzystych bądź kremowych. Kontrastują one z ciemniejszym, soczyście zielonym tłem, dzięki czemu kępki wyglądają bardzo efektownie nawet w okresie poprzedzającym kwitnienie. Intensywność i zasięg srebrzystych plam mogą się różnić w zależności od warunków świetlnych i żyzności podłoża, ale roślina zwykle zachowuje wyraziste wzory na liściach.

Kwiaty pojawiają się najczęściej w marcu i kwietniu. Mają typowy dla ziarnopłonów, złocistożółty kolor oraz błyszczącą powierzchnię płatków, które w pełnym słońcu szeroko się rozchylają, eksponując wewnętrzną część kwiatu. Choć poszczególne kwiaty nie są duże – osiągają zwykle około 2–3 centymetrów średnicy – to dzięki kontrastowi z atrakcyjnym, cętkowanym ulistnieniem potrafią stworzyć żywy, promienny akcent na wiosennych rabatach.

Stanowisko odpowiednie dla ‘Ken Aslet’ to miejsce słoneczne lub półcieniste, gdzie gleba jest przepuszczalna, dość żyzna i przede wszystkim utrzymuje wilgoć wczesną wiosną, gdy roślina dynamicznie się rozwija. Latem podłoże może stopniowo przesychać, ponieważ wówczas ziarnopłon przechodzi w stan spoczynku. Roślina świetnie czuje się w pobliżu drzew i krzewów liściastych, ponieważ przed rozwojem liści na ich gałęziach otrzymuje wystarczająco dużo światła, by w pełni zaprezentować urok liści i kwiatów.

W ogrodowych kompozycjach ‘Ken Aslet’ pięknie prezentuje się w towarzystwie innych wczesnych gatunków, takich jak przebiśniegi, śnieżyce czy ranniki. Jego srebrzyste ulistnienie stanowi ciekawy kontrapunkt dla wiosennych cebulowych o różnorodnych barwach. Wraz z upływem wiosny nadziemne części rośliny żółkną i zamierają, dzięki czemu przestrzeń może zostać zajęta przez byliny kwitnące w późniejszych miesiącach. Ta naturalna rotacja gatunków sprawia, że ‘Ken Aslet’ doskonale wpisuje się w charakter ogrodów leśnych i naturalistycznych, wprowadzając akcent świeżości i koloru, gdy sezon wegetacyjny dopiero rusza.

Odmiana ta ceniona jest zarówno przez kolekcjonerów rzadkich form ziarnopłonu, jak i ogrodników poszukujących łatwego w uprawie, a zarazem efektownego akcentu na wiosnę. Dzięki atrakcyjnym, nakrapianym liściom oraz intensywnie żółtym kwiatom ‘Ken Aslet’ potrafi rozświetlić zaciszne zakątki rabat i nadać im przytulny, a zarazem radosny charakter. Wystarczy zadbać o odpowiednio wilgotną glebę wiosną i umożliwić roślinie spoczynek latem, by co roku cieszyć się jej dekoracyjną obecnością.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Picton’s Double’ to rzadka i ceniona odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się pełnymi lub półpełnymi kwiatami o delikatym cytrynowo żółtym kolorze oraz wczesnym terminem kwitnienia. Jej niewielkie rozmiary i efemeryczny charakter sprawiają, że na rabatach pojawia się zaledwie na kilka tygodni, ale ten krótki czas wystarcza, by nadać ogrodowi wiosennego blasku.

Kwiaty osiągają około 2–3 centymetrów średnicy i mają wyraźnie zaokrąglone, błyszczące płatki. Zewnętrzne płatki zazwyczaj układają się w nieco szerszy okółek, a wewnętrzne, ułożone gęściej, tworzą efekt przywodzący na myśl małą rozetkę. W słoneczne dni płatki szeroko się rozchylają, eksponując soczyście żółtą barwę, natomiast przy braku słońca kwiaty częściowo się zamykają. Liście ‘Picton’s Double’, podobnie jak u innych ziarnopłonów, są błyszczące, sercowate i żywozielone; tworzą niskie, zwarte kępki, które pojawiają się wczesną wiosną, a następnie – wraz z przekwitaniem rośliny – stopniowo zanikają, co jest typowe dla efemeryd wiosennych.

Roślina najlepiej rozwija się w glebie żyznej, przepuszczalnej i wilgotnej na przedwiośniu, ale toleruje także mniej zasobne podłoża, o ile zapewnione zostaną jej podstawowe potrzeby wodne w okresie wzrostu i kwitnienia. Stanowisko słoneczne lub delikatnie ocienione sprzyja pełnemu wybarwieniu kwiatów i bujnemu kwitnieniu. Ze względu na wczesne pojawianie się liści i kwiatów, Ficaria verna ‘Picton’s Double’ chętnie sadzona jest pod drzewami liściastymi, w ogrodach leśnych lub w naturalistycznych rabatach, gdzie dociera do niej odpowiednia ilość światła przed rozwojem liści na gałęziach.

Zalety tej odmiany podkreśla jej harmonijne współistnienie z innymi wiosennymi roślinami cebulowymi i bylinami kwitnącymi na przełomie lutego i marca. Dobrze komponuje się ze śnieżycami, przebiśniegami, rannikami zimowymi czy niskimi ciemiernikami, tworząc barwne plamy o wyjątkowo dekoracyjnym, przykuwającym wzrok charakterze. Gdy wraz z nadejściem końca wiosny liście i łodyżki ‘Picton’s Double’ żółkną i zamierają, pozostawiają w glebie małe bulwki, które w następnym sezonie ponownie odrodzą się w tej samej lokalizacji.

Odmiana ta jest stosunkowo prosta w uprawie, a jej najważniejszym wymaganiem pozostaje zapewnienie odpowiedniej wilgotności wiosną oraz umożliwienie stopniowego przesychania gleby latem, kiedy roślina przechodzi w stan spoczynku. Dzięki temu, mimo krótkiego czasu wegetacji, ‘Picton’s Double’ staje się w ogrodzie jednym z pierwszych zwiastunów zbliżającej się wiosny, zachwycając żywym odcieniem kwiatów oraz pełną, efektowną formą, która odróżnia ją od typowo pojedynczych kwiatów dzikich ziarnopłonów.

 

W sprzedazy roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Quillet’ to oryginalna odmiana ziarnopłonu wiosennego, która zwraca uwagę wyrazistymi, jasnożółtymi kwiatami o delikatnie zaokrąglonych płatkach i wyjątkowo dekoracyjnym ulistnieniem. Roślina należy do efemeryd wiosennych, co oznacza, że pojawia się już na przełomie zimy i wiosny, szybko zakwita, a następnie w ciągu kilku tygodni nadziemne części zaczynają żółknąć i zamierać. Zanim jednak zniknie z rabat, zdąży wnętrze ogrodu nasycić soczystą barwą kwiatów i soczyście zielonymi liśćmi.

Kwiaty ‘Quillet’ mają z reguły około dwóch do trzech centymetrów średnicy i osadzone są nisko, tuż ponad rozetą liści. Ich płatki zwykle rozchylają się w słoneczne dni, ukazując połyskliwą, intensywnie żółtą powierzchnię, choć odcień ten bywa opisywany jako nieco cieplejszy i pełniejszy w porównaniu z klasycznymi ziarnopłonami. Jasna korona kwiatowa kontrastuje z błyszczącymi, sercowatymi liśćmi o żywozielonej barwie, przez co niewielkie kępy prezentują się wyjątkowo świeżo i wiosennie.

Z racji efemerycznego charakteru pod koniec kwietnia lub w maju część nadziemna stopniowo zanika, a w glebie pozostają nieduże bulwki i kłącza, które kolejnej wiosny ponownie wypuszczą młode liście i pąki kwiatowe. ‘Quillet’ najlepiej rośnie w glebie próchnicznej, lekko wilgotnej na wiosnę, a przepuszczalnej i nieco suchszej latem, gdy roślina przechodzi w stan spoczynku. Lubi miejsca dobrze oświetlone wczesną wiosną, dlatego często sadzona jest pod drzewami liściastymi, które dają jej dużo światła zanim wykształcą się na nich liście.

Odporność tej odmiany na niższe temperatury jest zbliżona do innych ziarnopłonów, dzięki czemu nie wymaga specjalnej ochrony zimą. Niski wzrost i krótki okres wegetacji sprawiają, że ‘Quillet’ świetnie sprawdza się w ogrodach naturalistycznych, na rabatach przy ścieżkach czy w sąsiedztwie innych wczesnowiosennych roślin cebulowych. Jej radosne, jasne kwiaty stanowią jeden z pierwszych wyrazistych akcentów sezonu, wypełniając przestrzeń kolorem jeszcze zanim większość innych bylin i drzew zdąży się całkowicie zazielenić. Dzięki temu nawet niewielka kępka ‘Quillet’ potrafi wprowadzić do ogrodu pozytywną, wiosenną atmosferę i sygnalizuje zbliżające się cieplejsze dni.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra

Ficaria verna ‘Randall’s White’ to wyjątkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się jasnymi, niemal białymi kwiatami o subtelnym, kremowym lub lekko żółtawym zabarwieniu przy nasadzie płatków. Roślina należy do wczesnowiosennych efemeryd, co oznacza, że rozpoczyna wegetację bardzo wcześnie i zakwita w okresie, gdy większość innych bylin wciąż pozostaje w uśpieniu. W polskich warunkach jej niewielkie, lśniące kwiaty rozwijają się zazwyczaj w marcu lub kwietniu, w zależności od temperatur i nasłonecznienia. Pojedynczy kwiat ma średnicę około dwóch do trzech centymetrów i osadzony jest na krótkiej łodyżce tuż ponad gęstą kępą liści.

Ulistnienie, tak jak u innych ziarnopłonów, przyjmuje postać niewielkich, sercowatych blaszek o gładkiej i błyszczącej powierzchni. Mają one intensywnie zielony kolor, który znakomicie kontrastuje z jasnymi kwiatami, podkreślając ich delikatny charakter. Wysokość całej rośliny rzadko przekracza dziesięć centymetrów, co czyni ją idealnym wyborem do nasadzeń brzegowych, w ogrodach skalnych lub na niskich rabatach, gdzie można z bliska podziwiać urok jej śnieżnobiałych płatków.

‘Randall’s White’ preferuje wilgotną na przedwiośniu, a latem lekko przesychającą glebę, co wiąże się z naturalnym cyklem życia roślin efemerycznych. Z tego względu dobrze radzi sobie pod koronami drzew i krzewów liściastych, gdzie wczesną wiosną otrzymuje dużo rozproszonego światła, zanim liście drzew się w pełni rozwiną, a latem zyskuje od nich ochronę przed palącym słońcem i nadmiarem wilgoci. Stanowisko powinno być przepuszczalne, o dobrej strukturze i w miarę możliwości wzbogacone próchnicą, co stwarza odpowiednie warunki do szybkiego wzrostu i obfitego kwitnienia.

Wraz z końcem kwietnia lub w maju nadziemne części rośliny zaczynają stopniowo żółknąć i zamierać, a w glebie pozostają bulwki oraz kłącza, które przechodzą w stan spoczynku aż do kolejnego roku. Ten krótki, lecz intensywny okres wegetacji sprawia, że ‘Randall’s White’ nie konkuruje silnie z innymi roślinami i może być łączona w różnorodne, wiosenne kompozycje, na przykład w towarzystwie niewysokich roślin cebulowych czy rannych przebudzaczy ogrodu, takich jak przebiśniegi czy ranniki. Jasna barwa kwiatów znakomicie rozświetla rabatę w jeszcze uśpionym o tej porze roku otoczeniu.

Odmiana ta ceniona jest przez miłośników ogrodowych rarytasów za rzadko spotykany kolor w obrębie rodzaju Ficaria oraz za wdzięk, z jakim prezentuje się na przełomie zimy i wiosny. Jeśli zapewni jej się odpowiednią wilgotność w fazie intensywnego wzrostu i umożliwi spokojne zasychanie liści na początku lata, co odpowiada naturalnemu cyklowi życiowemu rośliny, ‘Randall’s White’ odwdzięczy się każdego roku subtelnymi, kremowo-białymi kwiatami, wprowadzając do ogrodu świeży i nieoczywisty akcent.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Salad Bowl’ to oryginalna odmiana ziarnopłonu wiosennego, która wyróżnia się nietypowym kolorem kwiatów, oscylujących między odcieniami jasnozieleni, seledynu i żółtego. Kształtem przypominające główki sałaty. Liście zachowują klasyczny, sercowaty kształt typowy dla ziarnopłonów i nie przypominają sałaty. Mają gładką, błyszczącą powierzchnię, żywy zielony kolor oraz układają się w niskie kępki osiągające około 5–10 centymetrów wysokości.

Kwiaty ‘Salad Bowl’ rozwijają się wczesną wiosną, często już w marcu lub na przełomie zimy i wiosny. W pełnym słońcu ich wielopłatkowa, lekko pełna forma lepiej się rozchyla, eksponując wewnętrzne warstwy w delikatnej, jasnej tonacji – od subtelnej zieleni po kremową biel. Średnica pojedynczego kwiatu wynosi zwykle około 2–3 centymetrów, a ich lekko połyskujące płatki nadają roślinie świeży, wiosenny charakter.

Jak przystało na ziarnopłony, ‘Salad Bowl’ należy do efemeryd: intensywnie rośnie i kwitnie wiosną, by pod koniec kwietnia lub w maju stopniowo żółknąć i zamierać nadziemnymi częściami. W glebie pozostają drobne bulwki i kłącza, które przez resztę roku pozostają w stanie spoczynku, a następnej wiosny ponownie się regenerują. Roślina ta najlepiej rośnie w glebach wilgotnych na przedwiośniu, a nieco suchszych latem, co odpowiada jej naturalnemu cyklowi życiowemu.

Stanowisko słoneczne lub lekko półcieniste sprzyja zarówno ładnemu wybarwieniu liści, jak i obfitemu kwitnieniu. Dobrze sprawdza się pod drzewami i krzewami liściastymi, gdzie przed rozwojem liści dociera dużo światła, a później – gdy nadziemne części ziarnopłonu zanikają – miejsce na rabacie mogą przejąć inne rośliny. ‘Salad Bowl’ ładnie komponuje się w naturalistycznych nasadzeniach z innymi wczesnowiosennymi bylinami i roślinami cebulowymi, takimi jak przebiśniegi czy śnieżyce, wnosząc subtelną gamę jasnych barw w okresie, gdy ogród dopiero budzi się do życia.

Odmiana ta ceniona jest przez kolekcjonerów za niecodzienną tonację kwiatów, a zarazem niewielkie wymagania uprawowe. Jej efemeryczny charakter pozwala na swobodne łączenie jej z innymi gatunkami ozdobnymi w późniejszych miesiącach, dzięki czemu stanowi inspirujący akcent wiosenny i interesujące urozmaicenie dla osób szukających mniej oczywistych kolorów wśród ziarnopłonów.

 

W sprzedazy roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Silver Dollar’ to atrakcyjna, dość rzadko spotykana odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się srebrzysto nakrapianymi liśćmi oraz intensywnie żółtymi kwiatami. Jak wszystkie ziarnopłony, jest rośliną efemeryczną, co oznacza, że pojawia się i kwitnie bardzo wczesną wiosną, a latem zamiera, pozostawiając puste miejsce w rabacie.

Ulistnienie tej odmiany ma charakterystyczny, sercowaty kształt oraz wyraźne, srebrzyste przebarwienia, które mogą przybierać formę plamek lub nieregularnych smug. Kontrastują one z zielonym tłem blaszki liściowej, dzięki czemu ‘Silver Dollar’ pozostaje atrakcyjna nie tylko podczas kwitnienia, ale również wtedy, gdy kwiaty już przekwitają. Roślina tworzy niskie kępki o wysokości zazwyczaj nieprzekraczającej 5–10 cm, co sprawia, że doskonale nadaje się do nasadzeń na brzegach rabat, w pobliżu ścieżek lub pod koronami drzew i krzewów.

Kwiaty u odmiany ‘Silver Dollar’ mają zwykle złocistożółtą barwę i błyszczącą powierzchnię płatków. Rozwijają się najczęściej w marcu i kwietniu, w zależności od pogody. Nie są duże (około 2–3 cm średnicy), lecz liczne – w słoneczne dni otwierają się szeroko, tworząc iskrzące się złotem „dywaniki” nad nisko rozpostartym ulistnieniem. Kwitnienie trwa kilka tygodni, po czym płatki zasychają, a liście stopniowo zaczynają żółknąć i zamierać.

Zalecane jest sadzenie ‘Silver Dollar’ w miejscach, gdzie gleba pozostaje dostatecznie wilgotna wczesną wiosną, ale nie podmaka latem. Dobrym podłożem będzie ziemia próchniczna, przepuszczalna, wzbogacona kompostem. Stanowisko słoneczne lub półcieniste sprzyja zarówno wybarwieniu liści, jak i obfitemu kwitnieniu. Ziarnopłony generalnie świetnie odnajdują się pod drzewami liściastymi, gdzie wczesną wiosną dostają dużo światła (nim na gałęziach rozwiną się liście), a latem korzystają z rozproszonego cienia i odrobinę bardziej suchego podłoża.

Ze względu na dekoracyjne, pstre liście oraz słoneczne kwiaty ‘Silver Dollar’ warto sadzić w towarzystwie innych wiosennych roślin cebulowych i bylin, takich jak przebiśniegi, ranniki czy śnieżyce. Efektownie wygląda również w pobliżu odmian ziarnopłonu o kontrastowym ulistnieniu – wówczas rozmaite odcienie zieleni, purpury czy srebrzystych plam tworzą zróżnicowaną, wczesnowiosenną mozaikę. Po zakończeniu kwitnienia i zamieraniu liści miejsce to mogą zająć wyższe byliny lub jednoroczne rośliny kwitnące w późniejszych porach roku, dzięki czemu rabata pozostanie interesująca i barwna przez cały sezon.

Właśnie to wyjątkowe połączenie srebrzystego ulistnienia z jaskrawymi, żółtymi kwiatami sprawia, że Ficaria verna ‘Silver Dollar’ stanowi ciekawą propozycję dla ogrodników poszukujących mniej oczywistych wiosennych akcentów. Niewymagająca w uprawie, a jednocześnie oryginalna i efektowna, wprowadza do ogrodu nutę wczesnowiosennej świeżości, zanim rozkwitną inne, bardziej znane rośliny.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Sylvie’ to jedna z ciekawszych odmian ziarnopłonu wiosennego, ceniona za pełne lub półpełne kwiaty o intensywnej, ciepłej barwie i zaskakująco bogatej formie. Podobnie jak inne ziarnopłony, zalicza się do grupy wczesnowiosennych efemeryd – jej nadziemne części pojawiają się wcześnie, zwykle w marcu, a końcem wiosny zaczynają zamierać, ustępując miejsca innym roślinom w ogrodzie.

Kwiaty ‘Sylvie’ mają zwykle mocno żółty kolor, charakterystycznie błyszczący w promieniach słońca. W odróżnieniu od typowej, pojedynczej formy gatunku, w środku korony występuje dodatkowa warstwa mniejszych płatków, co nadaje kwiatom pełniejszy i bardziej dekoracyjny wygląd. Rozwijają się na niskich, delikatnych łodyżkach tuż ponad kobiercem liści, dzięki czemu w czasie kwitnienia roślina przypomina małe żółte rozetki rozrzucone na wiosennej rabacie. Kwiaty mają średnicę około 2–3 cm, a ich intensywnie złocista barwa w połączeniu z pełniejszą budową sprawia, że ‘Sylvie’ stanowi mocny akcent wśród wczesnowiosennych bylin.

Liście tej odmiany są sercowate, błyszczące i dość mięsiste, typowe dla ziarnopłonów. Najczęściej mają jednolitą, żywozieloną barwę, choć w sprzyjających warunkach mogą niekiedy wykazywać subtelne jaśniejsze refleksy. Rozwijają się zazwyczaj już w końcówce zimy lub na przełomie lutego i marca, a pozostają atrakcyjne do czasu przekwitnięcia rośliny. Pod koniec kwietnia lub w maju zaczynają żółknąć i zamierać, co jest normalnym etapem cyklu życiowego efemeryd wiosennych.

‘Sylvie’ preferuje gleby próchniczne, wilgotne wczesną wiosną, ale przepuszczalne latem, gdy roślina przechodzi w stan spoczynku. Dobrze czuje się w słońcu lub półcieniu. W miejscach w pełni nasłonecznionych kwitnie zwykle nieco obficiej, ale i w lekkim ocienieniu potrafi utrzymać atrakcyjną formę i wydać liczne kwiaty. Z racji krótkiego okresu wegetacji dobrze jest sadzić ją w pobliżu innych roślin, które przejmą rolę ozdobną po zaniku liści ziarnopłonu – na przykład pod drzewami liściastymi, krzewami, czy w otoczeniu wiosennych cebulowych (przebiśniegów, śnieżyc, szafirków czy rannika zimowego).

Największym atutem odmiany ‘Sylvie’ jest jej efektowne, wielopłatkowe kwitnienie, które zaczyna się wcześnie i rozświetla rabaty w okresie, gdy większość roślin dopiero rozpoczyna wegetację. Choć ziarnopłony potrafią być żywotne i w sprzyjających warunkach rozrastają się do większych kęp, odmiany ozdobne, takie jak ‘Sylvie’, zwykle rosną w bardziej kontrolowany sposób. Dzięki temu można się cieszyć ich wiosennym urokiem przez lata – wystarczy zapewnić im odpowiednio wilgotne stanowisko wczesną wiosną oraz możliwość przesychania podłoża latem, gdy roślina odpoczywa pod ziemią. Jeśli szuka się nietuzinkowego, pełnego wiosennego blasku akcentu na rabacie, ‘Sylvie’ będzie doskonałym wyborem, łącząc efektowny wygląd ze stosunkowo niewielkimi wymaganiami pielęgnacyjnymi.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Wiązówka kamczacka „Shiro Sankou Naka Fu’’ to dekoracyjna odmiana wiązówki z rodziny różowatych (Rosaceae), wyróżniająca się atrakcyjnym, srebrnym ulistnieniem oraz delikatnymi, puszystymi kwiatostanami. Dzięki swojemu nietuzinkowemu wyglądowi i zdolności do wzrostu w wilgotnych warunkach, doskonale sprawdza się zarówno w ogrodach naturalistycznych, jak i formalnych kompozycjach.

Odmiana „Shiro Sankou Naka Fu”dorasta do wysokości około 80–150 cm, tworząc wyprostowane kępy o gęstym ulistnieniu. Jej liście są duże, pierzasto złożone, o wyraźnym, srebrnobiałym marginesie, który pięknie kontrastuje z zieloszarym środkiem blaszki liściowej. Dzięki tej wyrazistej, srebrzystej wariegacji, liście są atrakcyjne przez cały sezon wegetacyjny i stanowią ozdobę nawet poza okresem kwitnienia. Dodatkowym walorem jest ich delikatna tekstura oraz zdolność do rozświetlania cienistych i półcienistych zakątków ogrodu.

Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia, wytwarzając puszyste, kremoworóżowe kwiatostany złożone z drobnych kwiatów, które unoszą się na szczytach sztywnych, wyprostowanych łodyg. Kwiaty są delikatnie pachnące i przyciągają pszczoły, motyle oraz inne owady zapylające, co czyni ją rośliną przyjazną dla środowiska. Kwiatostany wiechowate nadają roślinie lekkości i elegancji, pięknie komponując się z jej dekoracyjnymi liśćmi.

Najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych, choć toleruje również miejsca w pełnym słońcu, pod warunkiem zapewnienia dostatecznej wilgotności gleby. Preferuje gleby próchniczne, żyzne, wilgotne i dobrze przepuszczalne. Doskonale nadaje się do sadzenia w pobliżu oczek wodnych, stawów czy w naturalistycznych ogrodach leśnych. Roślina jest całkowicie mrozoodporna w polskich warunkach klimatycznych i nie wymaga ochrony zimą.

W ogrodzie wiązówka sprawdza się jako roślina strukturalna, wprowadzająca kontrast i lekkość do nasadzeń. Może być sadzona w większych grupach, co pozwala uzyskać efekt puszystych, srebrzysto-zielonych plam, lub w towarzystwie innych wilgociolubnych roślin, takich jak tawułki, języczki, funkie czy paprocie. Jej jasne liście pięknie współgrają z ciemniejszymi roślinami tła, tworząc interesujące kompozycje kolorystyczne.

Pielęgnacja rośliny jest stosunkowo prosta. Wymaga regularnego podlewania, szczególnie w okresach suszy, oraz usuwania przekwitłych kwiatostanów, co pozwala na zachowanie estetycznego wyglądu i sprzyja przedłużeniu kwitnienia. Wiosną warto zastosować warstwę kompostu lub nawozu organicznego, aby wspomóc zdrowy wzrost i obfite kwitnienie. Co kilka lat można podzielić kępy, co pozwala na odmłodzenie rośliny i kontrolowanie jej rozrostu.

Wiązówka kamczacka to roślina, która łączy subtelną elegancję z praktycznym zastosowaniem w ogrodzie. Jej dekoracyjne, pstre liście i delikatne, kremowe kwiatostany wprowadzają do ogrodu harmonię i lekkość. Dzięki swojej wszechstronności i łatwości uprawy jest doskonałym wyborem dla osób poszukujących roślin efektownych, a jednocześnie niezbyt wymagających.

 

 W sprzedaży roślina w pojemniku p11 - 1 litr.

Kuklik ‘Firestarter’, to efektowna bylina z rodziny różowatych (Rosaceae), która wyróżnia się intensywnie pomarańczowymi kwiatami i długim okresem kwitnienia. Ta odmiana jest ceniona za swój ognisty kolor oraz łatwość w uprawie, co czyni ją doskonałym wyborem zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych ogrodników. Dzięki wyrazistym barwom i zwartemu pokrojowi świetnie sprawdza się na rabatach bylinowych, w ogrodach naturalistycznych oraz w kompozycjach kolorystycznych.

Roślina tworzy zwarte, kępiaste skupienia dorastające do wysokości około 30–50 cm w czasie kwitnienia. Jej liście są pierzaste, jasnozielone, z delikatnie ząbkowanymi brzegami, co nadaje kępie dekoracyjny charakter nawet poza okresem kwitnienia. Kwiaty ‘Firestarter’ mają średnicę około 4–5 cm, półpełne lub pełne, z płatkami w intensywnych odcieniach czerwieni, często z ciepłymi żółtymi i pomarańczowymi akcentami w centrum. Kwiaty osadzone są na smukłych, wyprostowanych pędach, które delikatnie unoszą się nad liśćmi, tworząc elegancki, lekki efekt.

Kwitnienie przypada na późną wiosnę i wczesne lato, najczęściej od maja do czerwca, ale przy odpowiedniej pielęgnacji i regularnym usuwaniu przekwitłych kwiatów może być przedłużone nawet do późnego lata. Roślina przyciąga owady zapylające, takie jak pszczoły i motyle, co sprawia, że jest nie tylko ozdobna, ale także pożyteczna dla środowiska.

Geum 'Firestarter' najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub lekko półcienistych. Preferuje gleby żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie. Jest odporna na krótkotrwałą suszę, choć regularne podlewanie w okresach suchych sprzyja bardziej obfitemu kwitnieniu. W polskich warunkach klimatycznych jest w pełni mrozoodporna, co czyni ją łatwą w uprawie przez cały sezon.

W ogrodzie kuklik ‘Firestarter’ doskonale sprawdza się jako roślina rabatowa w kompozycjach z innymi bylinami. Pięknie kontrastuje z roślinami o chłodniejszych kolorach kwiatów, takich jak niebieskie szałwie, fioletowe przetaczniki czy białe margerytki. Można ją także łączyć z roślinami o ciepłych barwach, np. rudbekiami, jeżówkami czy tawułkami, tworząc energetyczne, kolorowe kompozycje. Jej smukłe pędy kwiatowe dobrze wyglądają na tle traw ozdobnych lub krzewów liściastych, takich jak berberysy czy derenie.

Pielęgnacja rośliny jest prosta. Regularne usuwanie przekwitłych kwiatów sprzyja przedłużeniu okresu kwitnienia i zachowaniu estetycznego wyglądu. Wiosną warto zastosować nawożenie organiczne, np. kompostem, aby zapewnić roślinie odpowiednią ilość składników odżywczych. Co kilka lat zaleca się podział kęp, co pozwala na odmłodzenie rośliny i zapobieganie jej nadmiernemu zagęszczeniu.

Geum 'Firestarter' to roślina, która wnosi do ogrodu energię i dynamikę dzięki swoim intensywnie pomarańczowym kwiatom. Jej niezawodność, długi okres kwitnienia i łatwość w uprawie sprawiają, że jest doskonałym wyborem dla każdego ogrodu, niezależnie od stylu. To roślina, która łączy funkcjonalność z estetyką, tworząc niezapomniany efekt wizualny przez wiele sezonów.

 

W sprzedaży roslina w pojemniku c2 - 2 litry

KuklikGeum"Firestarter"
Nowość17.00

Kuklik ‘Orange Pumpkin’, to wyjątkowa odmiana kuklika, która wyróżnia się intensywnymi, pomarańczowymi kwiatami i zwartym pokrojem. Roślina należy do rodziny różowatych (Rosaceae) i jest ceniona za swój długi okres kwitnienia oraz zdolność do wprowadzania ciepłych, energetycznych akcentów kolorystycznych na rabaty. Jest to bylina niezwykle łatwa w uprawie, a jej dekoracyjność sprawia, że doskonale nadaje się zarówno do ogrodów naturalistycznych, jak i bardziej formalnych aranżacji.

‘Orange Pumpkin’ dorasta do wysokości około 40–50 cm w czasie kwitnienia. Roślina tworzy zwarte kępy pierzastych, jasnozielonych liści, które są dekoracyjne przez cały sezon wegetacyjny. Kwiaty mają pełną formę, średnicę około 4–5 cm i wyróżniają się intensywnym, ciepłym pomarańczowym kolorem, który zbliża się do odcienia dojrzałej dyni. Płatki są delikatnie zaokrąglone, a ich wyrazista barwa często kontrastuje z ciemniejszym środkiem, co nadaje roślinie dodatkowego uroku. Kwiaty osadzone są na smukłych, wzniesionych pędach unoszących się ponad liśćmi, tworząc efekt delikatnych, unoszących się "lampionów".

Kwitnienie przypada na późną wiosnę i wczesne lato, zazwyczaj od maja do lipca, jednak przy odpowiedniej pielęgnacji i regularnym usuwaniu przekwitłych kwiatów kuklik może powtórzyć kwitnienie pod koniec lata lub na początku jesieni. Jego kwiaty przyciągają owady zapylające, takie jak pszczoły i motyle, co czyni go rośliną przyjazną dla środowiska.

Geum 'Orange Pumpkin' preferuje stanowiska słoneczne lub lekko półcieniste, gdzie gleba jest przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna i żyzna. Roślina dobrze radzi sobie w przeciętnych warunkach glebowych, ale unikać należy stanowisk podmokłych i ciężkich gleb, które mogą sprzyjać gniciu korzeni. Jest w pełni mrozoodporna, co pozwala na uprawę w polskich warunkach klimatycznych bez konieczności zabezpieczania na zimę.

W ogrodach ‘Orange Pumpkin’ świetnie sprawdza się na rabatach bylinowych, w nasadzeniach grupowych lub jako pojedynczy akcent kolorystyczny. Roślina doskonale komponuje się z innymi bylinami o chłodnych barwach, takimi jak niebieskie szałwie, fioletowe przetaczniki czy białe margerytki, tworząc kontrastowe zestawienia. Pięknie wygląda także w połączeniu z innymi ciepłymi odcieniami, np. z żółtymi rudbekiami, jeżówkami czy trawami ozdobnymi, które podkreślają jej energetyczny charakter. Może być również wykorzystywana w ogrodach skalnych lub wzdłuż ścieżek, gdzie jej delikatne kwiaty dodają lekkości i naturalności.

Pielęgnacja kuklika ‘Orange Pumpkin’ jest prosta i nie wymaga dużego nakładu pracy. Ważne jest regularne podlewanie w czasie suszy, szczególnie w okresie kwitnienia, oraz nawożenie organiczne wiosną, co wspomaga zdrowy wzrost i obfite kwitnienie. Po przekwitnięciu warto usuwać pędy kwiatowe, co sprzyja przedłużeniu kwitnienia i zachowaniu estetycznego wyglądu rośliny. Co kilka lat zaleca się podzielić kępy, aby odmłodzić roślinę i zapewnić jej zdrowy rozwój.

Geum 'Orange Pumpkin' to doskonały wybór dla ogrodników, którzy poszukują rośliny łączącej intensywny kolor z łatwością uprawy. Jej ciepłe, pomarańczowe kwiaty i elegancki pokrój sprawiają, że jest nie tylko ozdobą rabat, ale także wprowadza do ogrodu pozytywną energię i harmonię. Dzięki długiemu okresowi kwitnienia i odporności na trudne warunki jest rośliną niezawodną i efektowną przez cały sezon.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku c2 - 2 litry.

KuklikGeum"Orange Pumpkin"
Nowość17.00

Ciemiernik cuchnący, to zimozielona bylina z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae), pochodząca z południowej i zachodniej Europy, a także Azji Mniejszej. Jest ceniona za swój egzotyczny wygląd, wyjątkową odporność i zdolność do dekorowania ogrodu nawet w najchłodniejszych miesiącach roku. Mimo niezbyt atrakcyjnej nazwy, ciemiernik cuchnący to niezwykle ozdobna roślina, której zielonkawo-limonkowe kwiaty i pierzaste liście nadają ogrodowi charakter i oryginalność.

Roślina dorasta do wysokości od 30 do 40 cm, tworząc wyprostowane kępy. Jej liście są ciemnozielone, wąskie i pierzasto podzielone na wiele drobnych segmentów, co nadaje im ażurowego, delikatnego wyglądu. Liście są skórzaste, trwałe i pozostają dekoracyjne przez cały rok. Charakterystycznym elementem rośliny są również jej długie, wyprostowane pędy kwiatowe, które rozwijają się już późną zimą lub wczesną wiosną.

Kwiaty ciemiernika cuchnącego pojawiają się od lutego do kwietnia. Mają dzwonkowaty kształt, a ich barwa to subtelna zieleń z limonkowym odcieniem, często z delikatnym purpurowym obramowaniem na brzegach płatków. Kwiaty są zebrane w gęste grona na szczytach pędów, co nadaje roślinie wyrazisty pokrój. Mimo że roślina wydziela delikatny, specyficzny zapach, który nadał jej nazwę, nie jest on intensywny ani uciążliwy w ogrodzie. Kwiaty są miododajne i przyciągają pszczoły oraz inne owady zapylające już wczesną wiosną.

Helleborus foetidus najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych lub cienistych, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów leśnych i naturalistycznych. Preferuje gleby przepuszczalne, próchniczne, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Roślina dobrze radzi sobie na glebach umiarkowanie wilgotnych, ale jednocześnie jest tolerancyjna na okresowe przesuszenie, co czyni ją łatwą w uprawie. Jest całkowicie mrozoodporna, dzięki czemu świetnie sprawdza się w polskich warunkach klimatycznych.

W ogrodzie ciemiernik cuchnący doskonale sprawdza się jako roślina okrywowa, szczególnie pod drzewami i krzewami, gdzie jej zimozielone liście dodają struktury i koloru nawet zimą. Pięknie komponuje się z innymi cieniolubnymi roślinami, takimi jak funkie (Hosta), paprocie, brunery czy żurawki, oraz z wczesnowiosennymi kwiatami cebulowymi, takimi jak przebiśniegi czy cebulice. Dzięki swojej unikalnej estetyce nadaje się również do bardziej nowoczesnych, minimalistycznych aranżacji.

Ciemiernik cuchnący jest rośliną bardzo łatwą w pielęgnacji. Wymaga jedynie usuwania uschniętych lub uszkodzonych liści wczesną wiosną, aby zachować estetyczny wygląd. Warto również ściółkować glebę wokół rośliny, aby utrzymać odpowiednią wilgotność i wzbogacić podłoże. Jest to roślina długowieczna, która nie wymaga częstego przesadzania. Dzięki zdolności do samosiewu może naturalnie rozprzestrzeniać się w ogrodzie, tworząc efektowne grupy.

Helleborus foetidus to roślina, która zachwyca swoją wytrzymałością, nietuzinkowym wyglądem i zdolnością do dekorowania ogrodu przez cały rok. Jej zimozielone liście, wyjątkowe kwiaty i łatwość w uprawie sprawiają, że jest niezastąpionym elementem każdego cienistego zakątka. Dzięki swojej odporności i małym wymaganiom stanowi doskonały wybór dla ogrodników poszukujących roślin ozdobnych i funkcjonalnych jednocześnie.

W sprzedaży roślina w pojemniku c2 - 2 litry

Uvularia sessilifolia, to delikatna i elegancka bylina należąca do rodziny zimowitowatych (Colchicaceae), pochodząca z lasów Ameryki Północnej. W środowisku naturalnym rośnie w wilgotnych lasach liściastych, na zacienionych zboczach i w pobliżu strumieni. Ceniona jest za swoje wdzięczne, zwisające kwiaty i subtelne ulistnienie, które nadają jej lekki i naturalny wygląd, doskonale wpisujący się w ogrody leśne i naturalistyczne.

Roślina osiąga wysokość od 15 do 30 centymetrów, tworząc kępy o luźnym pokroju. Jej charakterystyczne, lancetowate liście są gładkie, delikatne i jasnozielone, z osiadłym przytwierdzeniem do pędu, co oznacza, że nie mają wyraźnych ogonków liściowych. Blaszki liściowe układają się naprzemianlegle wzdłuż cienkich, rozgałęzionych łodyg, tworząc wrażenie lekkości i harmonii. Ulistnienie pozostaje dekoracyjne przez cały sezon wegetacyjny, a jesienią może przybierać subtelne, żółtawe odcienie.

Największą ozdobą Uvularia sessilifolia są jej zwisające, dzwonkowate kwiaty, które pojawiają się wiosną, zazwyczaj w kwietniu i maju. Kwiaty mają kremowożółtą barwę i osiągają długość od 2 do 3 centymetrów. Składają się z sześciu wąskich, lekko skręconych płatków, co nadaje im delikatny, filigranowy wygląd. Wyrastają pojedynczo na końcach pędów lub z kątów liści i subtelnie zwisają, co sprawia, że roślina wygląda niezwykle naturalnie i elegancko. Kwiaty przyciągają owady zapylające, takie jak pszczoły, a ich lekki zapach dodaje uroku.

Uvularia sessilifolia preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste, które odpowiadają jej naturalnemu środowisku w podszycie lasów. Najlepiej rośnie w glebie próchnicznej, przepuszczalnej, wilgotnej, ale dobrze zdrenowanej. Jest to roślina w pełni mrozoodporna, która dobrze znosi polskie zimy, a dzięki swojemu naturalnemu cyklowi wzrostu nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Raz na kilka lat warto ją dzielić, co nie tylko odmładza roślinę, ale także umożliwia jej rozmnażanie.

W ogrodach uvularia  sprawdza się jako delikatna roślina podszytowa, która doskonale komponuje się z innymi cieniolubnymi bylinami, takimi jak paprocie, funkie (Hosta), brunery czy epimedia. Jej delikatna uroda idealnie pasuje do naturalistycznych nasadzeń, gdzie może być sadzona w grupach lub jako uzupełnienie dla wyższych roślin. Jest również ceniona w ogrodach kolekcjonerskich ze względu na swoją subtelną i nietuzinkową estetykę.

Uvularia sessilifolia to roślina, która wprowadza do ogrodu lekkość i naturalny wdzięk. Dzięki swoim niewielkim wymaganiom i zdolności do adaptacji w warunkach cienistych jest idealnym wyborem dla miłośników subtelnych bylin leśnych, które przyciągają uwagę swoją delikatnością i harmonią z otaczającą roślinnością. Jej wczesnowiosenne kwitnienie oraz delikatne liście sprawiają, że jest to roślina godna uwagi w każdym ogrodzie inspirowanym naturą.

 

w sprzedazy roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra

Ficaria verna ‘Damerham’ to ciekawa odmiana ziarnopłonu wiosennego wyróżniająca się pełnymi lub półpełnymi, złocistożółtymi kwiatami o wielopłatkowej, lekko „postrzępionej” budowie. Kwiaty zwykle pojawiają się w marcu lub kwietniu, w zależności od przebiegu pogody, przyciągając wzrok ciepłą żółtozieloną barwą i delikatnym połyskiem typowym dla ziarnopłonów. W pełnym rozkwicie kwiaty osiągają około 2–3 cm średnicy i dość licznie unoszą się ponad nisko rozrastającymi się kępami liści.

Ulistnienie, jak u większości odmian Ficaria verna, ma kształt sercowaty i lekko błyszczącą powierzchnię. Najczęściej jest wyraźnie zielone, choć w młodym stadium liście mogą mieć nieco ciemniejszy, oliwkowy lub brązowawozielony odcień, który jaśnieje w miarę rozwoju rośliny.

Jak wszystkie ziarnopłony wiosenne, ‘Damerham’ jest rośliną efemeryczną: intensywnie rozwija się wiosną, a późną wiosną lub wczesnym latem nadziemne części zaczynają stopniowo zamierać. Kłącza i drobne bulwki spoczywają w glebie do kolejnego sezonu. Z tego względu najlepszym miejscem do sadzenia jest stanowisko, w którym gleba pozostaje dostatecznie wilgotna wiosną, a latem może lekko przesychać. Roślina znakomicie radzi sobie w typowej ziemi ogrodowej, zwłaszcza jeśli jest ona próchniczna i umiarkowanie wilgotna na przedwiośniu. Pod drzewami i krzewami liściastymi ziarnopłony zwykle mają dużo światła właśnie wczesną wiosną (zanim rozwiną się liście na gałęziach), a latem zyskują cień i nieco suchsze podłoże, co odpowiada ich cyklowi życiowemu.

‘Damerham’ najlepiej kwitnie, gdy przynajmniej część dnia ma dostęp do słońca. W pełnym słońcu kwiaty wiosną otwierają się szeroko, prezentując liczne, błyszczące płatki. W półcieniu również poradzi sobie bez problemu, choć wtedy kwitnienie może być nieco mniej intensywne.

W ogrodowych aranżacjach ‘Damerham’ pięknie komponuje się z innymi wczesnowiosennymi bylinami i roślinami cebulowymi, takimi jak przebiśniegi, ranniki czy śnieżyce, tworząc barwne kobierce już na przełomie zimy i wiosny. Jej pełne kwiaty w słonecznym, złocistym odcieniu doskonale rozświetlają rabaty oraz zakątki pod drzewami i krzewami ozdobnymi. Po zakończeniu kwitnienia i zaniknięciu nadziemnych części, roślina nie przeszkadza innym gatunkom, a w kolejnym roku znów pojawia się w tym samym miejscu, niosąc ze sobą radosny zwiastun nadchodzącej wiosny.

W skrócie, Ficaria verna ‘Damerham’ to atrakcyjna odmiana dla miłośników wiosennych efemeryd, łącząca typowe dla ziarnopłonów niewygórowane wymagania uprawowe z efektownymi, półpełnymi lub pełnymi kwiatami o intensywnie żółtej barwie. Przy właściwym doborze stanowiska, może przez wiele lat zdobić ogród w najwcześniejszych tygodniach sezonu wegetacyjnego.

 

W sprzedazy roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Zawilec gajowy 'Allenii', to ceniona odmiana zawilca gajowego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Ta bylina wyróżnia się delikatnymi, jasnolawendowoniebieskimi kwiatami, które pojawiają się wczesną wiosną, wprowadzając subtelny kolor do ogrodu.

Roślina osiąga wysokość około 15–20 cm i tworzy zwarte kępy złożone z głęboko podzielonych, ciemnozielonych liści o trójdzielnym kształcie. Liście pozostają dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, jednak wczesnym latem, gdy roślina przechodzi w stan spoczynku zamierają. Kwiaty mają średnicę około 3–4 cm i charakteryzują się jasnolawendowoniebieską barwą, z delikatnym różowym odcieniem na spodniej stronie płatków. Składają się z sześciu lub siedmiu płatków, otaczających liczne pręciki. Kwitnienie rozpoczyna się w marcu lub kwietniu i trwa do maja, w zależności od warunków pogodowych.

Zawilec gajowy 'Allenii' najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub cienistych, które odpowiadają jego naturalnym siedliskom leśnym. Preferuje gleby próchniczne, wilgotne, ale dobrze przepuszczalne, o odczynie obojętnym lub kwaśnym. Jest rośliną mrozoodporną i dobrze znosi polski klimat. Jego uprawa nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Po zakończeniu kwitnienia i w miarę zasychania liści wchodzi w stan letniego spoczynku, co jest naturalnym procesem. W okresie wzrostu i kwitnienia wymaga odpowiedniej wilgotności gleby, a podczas suszy letniej umiarkowanego nawadniania.

Doskonale sprawdza się w ogrodach leśnych, naturalistycznych oraz na rabatach bylinowych w cienistych miejscach. Świetnie komponuje się z innymi wiosennymi roślinami cebulowymi i bylinami, takimi jak narcyzy, przebiśniegi czy fiołki. Może być także stosowany jako roślina okrywowa pod drzewami i krzewami liściastymi.

Anemone nemorosa 'Allenii' to urokliwa roślina, która wczesną wiosną wprowadza do ogrodu delikatne, pastelowe barwy. Jej niewielkie wymagania i zdolność do tworzenia efektownych kobierców sprawiają, że jest wartościowym dodatkiem do wielu kompozycji ogrodowych.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p9- 0,5 litra.

Zawilec żółty 'Golden Dream', to wyjątkowa odmiana zawilca żółtego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Charakteryzuje się intensywnie złocistożółtymi kwiatami z zielonymi akcentami o półpełnej formie, które pojawiają się wczesną wiosną, wprowadzając żywe kolory do ogrodu po zimowym okresie. Ta odmiana jest szczególnie ceniona za swój unikalny wygląd i zdolność do naturalizacji w odpowiednich warunkach.

Roślina osiąga wysokość około 10–15 cm, tworząc zwarte kępy złożone z głęboko wcinanych, trójdzielnych liści o intensywnie zielonej barwie. Liście te pozostają dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, a wczesnym latem stopniowo zamierają, przygotowując się do spoczynku.

Kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną, zazwyczaj w marcu lub kwietniu, i trwa do maja. Kwiaty są pełne, o intensywnie złocistożółtej barwie, przypominające wyglądem jaskry. Ich średnica wynosi około 2,5 cm, a błyszczące, miseczkowate kwiaty unoszą się tuż nad atrakcyjnym ulistnieniem. W sprzyjających warunkach roślina może tworzyć efektowne kobierce, szczególnie gdy jest sadzona w większych grupach.

Anemone ranunculoides 'Golden Dream' preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste, przypominające naturalne warunki leśne. Najlepiej rośnie w glebach próchnicznych, wilgotnych, ale dobrze przepuszczalnych, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. Jest rośliną mrozoodporną i dobrze przystosowaną do polskich warunków klimatycznych.

W ogrodzie zawilec 'Golden Dream' doskonale sprawdza się jako roślina okrywowa w cienistych miejscach, pod drzewami i krzewami, gdzie jego jaskrawe kwiaty rozświetlają wczesnowiosenny krajobraz. Świetnie komponuje się z innymi wiosennymi bylinami, takimi jak przylaszczki, fiołki czy pierwiosnki, tworząc naturalistyczne kompozycje.

Pielęgnacja tej odmiany jest stosunkowo prosta. Wymaga zapewnienia odpowiedniej wilgotności gleby w okresie wzrostu i kwitnienia. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego liście zamierają, a roślina przechodzi w stan spoczynku.

Anemone ranunculoides 'Golden Dream' to roślina, która wnosi do ogrodu nie tylko intensywny kolor, ale także unikalną strukturę kwiatów. Jej wyjątkow, złociste kwiaty stanowią wyjątkową ozdobę wczesnowiosennych rabat, a łatwość uprawy i naturalny charakter sprawiają, że jest cennym dodatkiem do każdego cienistego zakątka ogrodu.

Zawilec żółty 'Orjaku', to wyjątkowa odmiana zawilca żółtego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Charakteryzuje się pełnymi, złocistożółtymi kwiatami o wąskich płatkach, które tworzą efektowną, wirującą strukturę w centrum kwiatu. Ta odmiana jest szczególnie ceniona za swój unikalny wygląd i wczesnowiosenne kwitnienie, które wprowadza żywe kolory do ogrodu po zimowym okresie.

Roślina osiąga wysokość około 10–75 cm, tworząc zwarte kępy złożone z głęboko wcinanych, trójdzielnych liści o intensywnie zielonej barwie. Liście te pozostają dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, a wczesnym latem stopniowo zamierają, przygotowując się do spoczynku.

Kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną, zazwyczaj w marcu lub kwietniu, i trwa do maja. Kwiaty są pełne, o intensywnie żółtej barwie, z wąskimi płatkami układającymi się w charakterystyczny wir w centrum, co nadaje im puszysty, kulisty wygląd. Ta pełnokwiatowa forma jest szczególnie atrakcyjna i wyróżnia się na tle innych odmian zawilca żółtego.

Anemone ranunculoides 'Orjaku' preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste, przypominające naturalne warunki leśne. Najlepiej rośnie w glebach próchnicznych, wilgotnych, ale dobrze przepuszczalnych, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. Jest rośliną mrozoodporną i dobrze przystosowaną do polskich warunków klimatycznych. W sprzyjających warunkach może tworzyć efektowne kobierce, szczególnie gdy jest sadzona w większych grupach.

W ogrodzie zawilec 'Orjaku' doskonale sprawdza się jako roślina okrywowa w cienistych miejscach, pod drzewami i krzewami, gdzie jego jaskrawe kwiaty rozświetlają wczesnowiosenny krajobraz. Świetnie komponuje się z innymi wiosennymi bylinami, takimi jak przylaszczki, fiołki czy pierwiosnki, tworząc naturalistyczne kompozycje.

Pielęgnacja tej odmiany jest stosunkowo prosta. Wymaga zapewnienia odpowiedniej wilgotności gleby w okresie wzrostu i kwitnienia. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego liście zamierają, a roślina przechodzi w stan spoczynku.

Anemone ranunculoides 'Orjaku' to roślina, która wnosi do ogrodu nie tylko intensywny kolor, ale także unikalną strukturę kwiatów. Jej pełne, złociste kwiaty stanowią wyjątkową ozdobę wczesnowiosennych rabat, a łatwość uprawy i naturalny charakter sprawiają, że jest cennym dodatkiem do każdego cienistego zakątka ogrodu.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

 

Zawilec żółty 'Pleniflora', to efektowna, pełnokwiatowa odmiana zawilca żółtego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Jest to niewielka, wiosenna bylina leśna, która wyróżnia się intensywnie żółtymi, pełnymi kwiatami o bogatej strukturze i długim okresie kwitnienia. Dzięki naturalnemu wdziękowi doskonale sprawdza się w ogrodach leśnych, cienistych rabatach oraz w naturalistycznych nasadzeniach pod drzewami i krzewami.

Roślina dorasta do wysokości około 10–15 cm, tworząc niskie, zwarte kępy. Jej liście są głęboko wcinane, dłoniasto podzielone, o intensywnie zielonym kolorze, który pięknie kontrastuje z jaskrawymi kwiatami. Ulistnienie pozostaje dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, a wczesnym latem stopniowo zamiera, przygotowując się do spoczynku.

Kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną, najczęściej w marcu lub kwietniu, i trwa do maja. Kwiaty są złocistożółte, pełne, o delikatnie postrzępionych płatkach, które nadają im puszysty, lekko kulisty kształt. W odróżnieniu od dzikiego gatunku, który ma kwiaty pojedyncze, odmiana 'Pleniflora' charakteryzuje się większą liczbą płatków, co sprawia, że jest bardziej efektowna i dłużej utrzymuje swoją dekoracyjność. Kwiaty są chętnie odwiedzane przez owady zapylające, takie jak pszczoły i trzmiele, co czyni ją rośliną przyjazną dla ekosystemu ogrodowego.

Anemone ranunculoides 'Pleniflora' najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub cienistych, gdzie warunki przypominają naturalne środowisko lasów liściastych. Preferuje gleby próchniczne, wilgotne, ale dobrze przepuszczalne, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. Jest to roślina długowieczna i w pełni mrozoodporna, dobrze przystosowana do polskich warunków klimatycznych. W odpowiednich warunkach łatwo się rozrasta, tworząc efektowne kobierce, szczególnie gdy zostanie posadzona w większych grupach.

W ogrodzie zawilec żółty 'Pleniflora' sprawdza się jako roślina okrywowa w cienistych zakątkach, gdzie może towarzyszyć innym wczesnowiosennym bylinom, takim jak przylaszczki, cebulice, kokorycze, pierwiosnki czy fiołki. Doskonale komponuje się także z paprociami, funkiami i innymi roślinami leśnego runa. Jest doskonałym wyborem do nasadzeń pod koronami drzew i krzewów, gdzie jego delikatne kwiaty rozświetlają wczesnowiosenny ogród.

Pielęgnacja zawilca 'Pleniflora' jest minimalna. Wymaga jedynie zapewnienia odpowiednio wilgotnego stanowiska w okresie wzrostu i kwitnienia, a po zakończeniu sezonu wegetacyjnego może stopniowo zanikać, pozostając w formie kłączy pod powierzchnią gleby do następnej wiosny.

Anemone ranunculoides 'Pleniflora' to wyjątkowa odmiana, która łączy delikatność leśnej rośliny z wyrazistym, pełnym kwiatem. Jej naturalne piękno, łatwość w uprawie i zdolność do zadarniania cienistych miejsc sprawiają, że jest doskonałym wyborem do ogrodów inspirowanych naturą, gdzie wnosi ciepły, słoneczny akcent już wczesną wiosną.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra

Zawilec żółty to efektowna, pełnokwiatowa odmiana zawilca żółtego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Jest to niewielka, wiosenna bylina leśna, która wyróżnia się intensywnie żółtymi, pełnymi kwiatami o bogatej strukturze i długim okresie kwitnienia. Dzięki naturalnemu wdziękowi doskonale sprawdza się w ogrodach leśnych, cienistych rabatach oraz w naturalistycznych nasadzeniach pod drzewami i krzewami.

Roślina dorasta do wysokości około 10–15 cm, tworząc niskie, zwarte kępy. Jej liście są głęboko wcinane, dłoniasto podzielone, o intensywnie zielonym kolorze, który pięknie kontrastuje z jaskrawymi kwiatami. Ulistnienie pozostaje dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, a wczesnym latem stopniowo zamiera, przygotowując się do spoczynku.

Kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną, najczęściej w marcu lub kwietniu, i trwa do maja. Kwiaty są złocistożółte, pełne, o delikatnie postrzępionych płatkach, które nadają im puszysty, lekko kulisty kształt. W odróżnieniu od dzikiego gatunku, który ma kwiaty pojedyncze, odmiana 'Pleniflora' charakteryzuje się większą liczbą płatków, co sprawia, że jest bardziej efektowna i dłużej utrzymuje swoją dekoracyjność. Kwiaty są chętnie odwiedzane przez owady zapylające, takie jak pszczoły i trzmiele, co czyni ją rośliną przyjazną dla ekosystemu ogrodowego.

Anemone ranunculoides najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub cienistych, gdzie warunki przypominają naturalne środowisko lasów liściastych. Preferuje gleby próchniczne, wilgotne, ale dobrze przepuszczalne, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. Jest to roślina długowieczna i w pełni mrozoodporna, dobrze przystosowana do polskich warunków klimatycznych. W odpowiednich warunkach łatwo się rozrasta, tworząc efektowne kobierce, szczególnie gdy zostanie posadzona w większych grupach.

W ogrodzie zawilec żółty 'Pleniflora' sprawdza się jako roślina okrywowa w cienistych zakątkach, gdzie może towarzyszyć innym wczesnowiosennym bylinom, takim jak przylaszczki, cebulice, kokorycze, pierwiosnki czy fiołki. Doskonale komponuje się także z paprociami, funkiami i innymi roślinami leśnego runa. Jest doskonałym wyborem do nasadzeń pod koronami drzew i krzewów, gdzie jego delikatne kwiaty rozświetlają wczesnowiosenny ogród.

Pielęgnacja zawilca 'Pleniflora' jest minimalna. Wymaga jedynie zapewnienia odpowiednio wilgotnego stanowiska w okresie wzrostu i kwitnienia, a po zakończeniu sezonu wegetacyjnego może stopniowo zanikać, pozostając w formie kłączy pod powierzchnią gleby do następnej wiosny.

Anemone ranunculoides to wyjątkowa odmiana, która łączy delikatność leśnej rośliny z wyrazistym, pełnym kwiatem. Jej naturalne piękno, łatwość w uprawie i zdolność do zadarniania cienistych miejsc sprawiają, że jest doskonałym wyborem do ogrodów inspirowanych naturą, gdzie wnosi ciepły, słoneczny akcent już wczesną wiosną.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Phlox ovata, to gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wielosiłowatych (Polemoniaceae), pochodzący ze wschodnich regionów Stanów Zjednoczonych. Występuje naturalnie w otwartych, górskich lasach, gdzie pełni rolę rośliny okrywowej.

 

Roślina ta charakteryzuje się płożącym pokrojem, tworząc zwartą okrywę o wysokości około 20–30 cm. Liście są szerokie, owalne do lancetowatych, ciemnozielone, często z połyskiem, co dodaje jej walorów dekoracyjnych przez cały sezon wegetacyjny.

W okresie kwitnienia, przypadającym na późną wiosnę, floks wytwarza wzniesione pędy kwiatowe, na których rozwijają się różowe do różowofioletowych kwiaty zebrane w luźne wiechy. Kwiaty te są nie tylko atrakcyjne wizualnie, ale również przyciągają owady zapylające, takie jak pszczoły i motyle.

Phlox ovata preferuje stanowiska półcieniste oraz gleby wilgotne, żyzne i dobrze przepuszczalne. Ze względu na swoje naturalne siedliska w górskich lasach, dobrze radzi sobie w warunkach leśnych ogrodów, na rabatach w cieniu drzew czy jako roślina okrywowa na skarpach.

W uprawie ogrodowej floks szerokolistny jest ceniony za swoją odporność i niewielkie wymagania pielęgnacyjne. Jest mrozoodporny i dobrze znosi różne warunki glebowe, pod warunkiem zapewnienia mu odpowiedniej wilgotności. Może być rozmnażany przez podział kęp wczesną wiosną lub jesienią.

Ze względu na swoje walory ozdobne i łatwość uprawy, Phlox ovata stanowi cenny dodatek do ogrodów naturalistycznych, leśnych oraz jako roślina okrywowa w miejscach o półcienistym charakterze.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku p11 - 1 litr.

PłomykPhlox ovata
Nowość12.00

Jeżówka żółta to wieloletnia roślina z rodziny astrowatych (Asteraceae), pochodząca z południowych regionów Stanów Zjednoczonych, w szczególności z Missouri, Arkansas i południowo-środkowej Oklahomy. W Polsce jest uprawiana jako roślina ozdobna, ceniona za swoje charakterystyczne, żółte kwiaty, które wyróżniają ją spośród innych gatunków jeżówek.

Roślina osiąga wysokość do 90 cm, tworząc wyprostowane, lekko owłosione łodygi wyrastające z systemu korzeniowego. Liście są głównie skupione u podstawy rośliny, mają gładkie brzegi i układ naprzemianległy. W miarę wzrostu łodygi liście stają się krótsze, a na górnych dwóch trzecich łodygi są nieobecne. Liście odziomkowe mają długość od 8 do 45 cm i są wąsko eliptyczne do lancetowatych, podczas gdy liście łodygowe mają od 4 do 35 cm długości i są liniowe do wąsko eliptycznych lub wąsko lancetowatych.

Kwiaty pojawiają się od maja do czerwca. Każdy kwiatostan ma około 5–6 cm średnicy i składa się z żółtych kwiatów języczkowych otaczających centralną, kopulastą główkę złożoną z licznych kwiatów rurkowych o ciemnobrunatnym do niemal czarnego zabarwieniu. Centralna część kwiatostanu jest kłująca w dotyku.

Echinacea paradoxa preferuje stanowiska częściowo nasłonecznione do słonecznych, takie jak sawanny, polany, wapienne wychodnie skalne, nieużytki, otwarte zbocza i wzniesienia. Wymaga dobrze przepuszczalnej gleby i jest odporna na okresowe susze dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu. Rozmnaża się przez nasiona i tworzy kępy, które można dzielić, gdy osiągną odpowiedni rozmiar.

W ogrodach jeżówka osobliwa jest ceniona za swoje efektowne, żółte kwiaty, które stanowią interesujący kontrast w kompozycjach z różowymi, czerwonymi lub fioletowymi roślinami, takimi jak pysznogłówka czy rodzime trawy, np. Schizachyrium scoparium. Nadaje się do ogrodów przyjaznych zapylaczom, ponieważ przyciąga pszczoły i motyle. Może być również stosowana w nasadzeniach naturalistycznych, na łąkach kwietnych czy w ogrodach preriowych.

Roślina nie sprawia większych problemów w uprawie, choć czasami może być atakowana przez chrząszcze japońskie i plamistość liści. Ze względu na tendencję do pokładania się, warto sadzić ją w grupach po co najmniej trzy egzemplarze lub w towarzystwie bardziej sztywnych roślin, które zapewnią jej wsparcie.

Nazwa "Echinacea" pochodzi od greckiego słowa "echinos", oznaczającego jeża lub jeżowca, co nawiązuje do kolczastego wyglądu centralnej części kwiatostanu. Epithet gatunkowy "paradoxa" odnosi się do nietypowej dla jeżówek żółtej barwy kwiatów tego gatunku.

Warto zaznaczyć, że Echinacea paradoxa jest jedynym gatunkiem jeżówki o żółtych kwiatach, co czyni ją unikalną wśród przedstawicieli tego rodzaju.

 

W sprzedaży roślina w pojemniku c2 - 2 litry.

Werbena patagońska, to wieloletnia roślina z rodziny werbenowatych (Verbenaceae), pochodząca z Ameryki Południowej, w szczególności z regionów tropikalnych i subtropikalnych od Kolumbii i Brazylii po Argentynę i Chile.

 

Roślina osiąga wysokość od 90 do 150 cm, tworząc wyprostowane, smukłe i rozgałęzione łodygi o kwadratowym przekroju. Liście są głównie skupione u podstawy rośliny, tworząc rozetę. Mają lancetowaty kształt z ząbkowanymi brzegami i ciemnozieloną barwę. Na łodygach liście są nieliczne i mniejsze.

 

Kwiaty werbeny patagońskiej są drobne, rurkowate, o średnicy około 0,6 cm, zebrane w kuliste kwiatostany o średnicy 2–3 cm, umieszczone na szczytach długich, cienkich pędów. Barwa kwiatów to odcienie fioletu i lawendy. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie lata i trwa aż do pierwszych przymrozków.

 

Werbena patagońska preferuje stanowiska słoneczne z dobrze przepuszczalną glebą. Jest tolerancyjna na suszę i różne typy gleb, co czyni ją wszechstronną w uprawie. W cieplejszych klimatach jest byliną, natomiast w chłodniejszych rejonach uprawiana jest jako roślina jednoroczna. Roślina łatwo się rozsiewa.

 

W ogrodach werbena patagońska ceniona jest za swój lekki, ażurowy pokrój, który dodaje struktury rabatom, nie przytłaczając sąsiadujących roślin. Ze względu na wysokość i delikatność pędów, dobrze prezentuje się w grupach lub jako tło dla niższych roślin. Kwiaty przyciągają motyle, pszczoły i kolibry, co czyni ją wartościową rośliną dla ogrodów przyjaznych zapylaczom.

 

Podsumowując, Verbena bonariensis to atrakcyjna roślina ozdobna, która dzięki swoim walorom estetycznym i ekologicznym znalazła szerokie zastosowanie w aranżacjach ogrodowych na całym świecie.

W sprzedaży roslina w pojemniku c2 - 2 litry.

Tojeść ‘Geisha’ osiąga wysokość od 60 do 80 cm i tworzy gęste kępy o wyprostowanym pokroju. Jej największym atutem są liście – eliptyczne, lekko zaostrzone, z widocznym białym lub kremowym marginesem na zielonym tle. Ta pstra barwa ulistnienia utrzymuje się przez cały sezon wegetacyjny, wprowadzając do ogrodu lekkość i jasne akcenty. Jesienią liście mogą delikatnie przebarwiać się na ciepłe odcienie złota i czerwieni, co dodatkowo zwiększa wartość dekoracyjną rośliny.

Kwitnienie przypada na lato, zazwyczaj od lipca do sierpnia. Na szczytach pędów pojawiają się długie, zwisające kwiatostany w kształcie wygiętych łuków, przypominające łabędzią szyję. Kwiaty są drobne, śnieżnobiałe, pięknie kontrastujące z zielono-białym ulistnieniem. Kwiatostany są zebrane gęsto i przyciągają owady zapylające, takie jak pszczoły i motyle, co czyni tojeść rośliną przyjazną dla środowiska.

Lysimachia clethroides 'Geisha' najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub lekko półcienistych. Preferuje gleby żyzne, wilgotne, ale dobrze przepuszczalne. Jest to roślina odporna na mróz i dobrze znosi polskie zimy, choć w miejscach narażonych na silne mrozy warto ją okryć ściółką. Dobrze radzi sobie także na glebach cięższych, pod warunkiem, że nie będą one podmokłe przez cały sezon. W sprzyjających warunkach roślina rozrasta się dość szybko za pomocą podziemnych rozłogów, dlatego w mniejszych ogrodach warto kontrolować jej rozrost.

W ogrodzie tojeść ‘Geisha’ doskonale sprawdza się na rabatach bylinowych, w naturalistycznych kompozycjach oraz wzdłuż ścieżek lub brzegów zbiorników wodnych. Pięknie komponuje się z innymi roślinami o kontrastowym ulistnieniu lub kwitnącymi w pastelowych odcieniach, takimi jak tawułki, funkie, paprocie czy trawy ozdobne. Może być także sadzona w większych grupach, tworząc jasne plamy kolorystyczne w cienistych zakątkach ogrodu.

Pielęgnacja ‘Geishy’ jest stosunkowo prosta. Wymaga regularnego podlewania w okresach suszy, szczególnie w czasie intensywnego wzrostu i kwitnienia. Po zakończeniu kwitnienia warto usunąć przekwitłe kwiatostany, aby zachować estetyczny wygląd rośliny. Co kilka lat można podzielić kępy, co pozwoli na odmłodzenie rośliny i kontrolowanie jej rozrostu.

Lysimachia clethroides 'Geisha' to roślina, która łączy unikalne walory dekoracyjne z niewielkimi wymaganiami uprawowymi. Jej efektowne, pstre ulistnienie i delikatne, wygięte kwiatostany wprowadzają do ogrodu harmonię i naturalny urok. Dzięki swojej wszechstronności jest doskonałym wyborem dla ogrodników poszukujących roślin zarówno efektownych, jak i łatwych w pielęgnacji.

 

W sprzedazy roslina w pojemniku p11 - 1 litr.

Allium 'Lucky Balloons' to ozdobna bylina cebulowa, będąca krzyżówką gatunków Allium karataviense i Allium hollandicum. Roślina ta wyróżnia się unikalną cechą – z jednej cebuli wyrasta od dwóch do czterech łodyg kwiatowych, z których każda zakończona jest kulistym kwiatostanem o średnicy około 10 cm, składającym się z licznych drobnych kwiatów w odcieniach jasnego fioletu i różu.

 

'Lucky Balloons' osiąga wysokość około 60 cm i kwitnie od maja do czerwca. Liście są błyszczące, zielone, tworzące rozetę u podstawy rośliny, jednak zwykle zaczynają zasychać w momencie kwitnienia, co jest typowe dla wielu gatunków czosnków ozdobnych.

 

Roślina preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste oraz gleby dobrze przepuszczalne. Jest mrozoodporna. Cebule sadzi się jesienią na głębokości około 18 cm, zachowując odstęp 30 cm między nimi.

 

'Lucky Balloons' jest rośliną łatwą w uprawie, odporną na suszę oraz niechętnie zjadana przez zwierzęta roślinożerne, takie jak jelenie czy króliki. Jej kwiaty przyciągają pszczoły, motyle i inne owady zapylające, co czyni ją wartościowym dodatkiem do ogrodów przyjaznych dla dzikiej fauny. Po przekwitnięciu kwiatostany można pozostawić na roślinie, gdzie będą stanowić dodatkową ozdobę, lub ściąć i wykorzystać w suchych kompozycjach florystycznych.

 

Ze względu na swoje efektowne kwiatostany i unikalną cechę wytwarzania wielu łodyg kwiatowych z jednej cebuli, Allium 'Lucky Balloons' jest cenionym wyborem do sadzenia na rabatach bylinowych, w ogrodach naturalistycznych oraz w kompozycjach pojemnikowych.

 

W sprzedazy ukorzeniona cebula w dwulitrowej donicy.

Allium 'Party Balloons' to ozdobna roślina cebulowa wyróżniająca się imponującymi, kulistymi kwiatostanami o średnicy około 10 cm, złożonymi z licznych drobnych kwiatów w odcieniach różu i fioletu. Roślina osiąga wysokość od 45 do 60 cm, co czyni ją efektownym dodatkiem do rabat bylinowych, obwódek oraz kompozycji w pojemnikach. W przeciwieństwie do wielu innych czosnków ozdobnych, jedna cebula może wytwarzać kilka kwiatostanów, co zapewnia wyjątkowo obfite i efektowne kwitnienie.

Kwitnienie przypada na późną wiosnę i wczesne lato, od maja do czerwca, przyciągając do ogrodu pszczoły, motyle i inne owady zapylające. Liście są wąskie, lancetowate, o zielonej barwie, które zwykle zaczynają zasychać w momencie kwitnienia, co jest typowe dla wielu gatunków czosnków ozdobnych.

'Party Balloons' preferuje stanowiska słoneczne z dobrze przepuszczalną glebą o neutralnym pH. Jest rośliną mrozoodporną, odpowiednią do uprawy w strefach klimatycznych 3–8. Cebule sadzi się jesienią, na głębokości około 15–20 cm i w odstępach 20–25 cm między sobą. Roślina jest tolerancyjna na okresowe susze i nie wymaga intensywnej pielęgnacji.

Ze względu na swoją odporność na choroby i szkodniki, a także niechęć ze strony roślinożerców, takich jak sarny czy króliki, Allium 'Party Balloons' jest cenionym wyborem w ogrodach przyjaznych dla dzikiej fauny. Po przekwitnięciu kwiatostany można pozostawić na roślinie, gdzie będą stanowić dodatkową ozdobę, lub ściąć i wykorzystać w suchych kompozycjach florystycznych.

W sprzedaży ukorzeniona cebula w dwulitrowej donicy.

Strona główna

Formularz kontaktowy

Masz pytania, potrzebujesz pomocy, informacji?

Napisz do nas.

Informacje

Moje konto

Kontakt

Gospodarstwo Ogrodnicze
"Bylinowy Raj" Paweł Chwist

42-261 Starcza, Rudnik Mały

ul. Śląska 38

tel: +48 608 642 526

sklep@bylinowyraj.pl

Naszą pasją są byliny. Prowadzimy sprzedaż hurtową i detaliczną roślin w szkółce oraz na targach i imprezach ogrodniczych w różnych miejscach w Polsce. Wychodząc naprzeciw zapotrzebowaniu klientów uruchomiliśmy internetowy sklep ogrodniczy, w którym znajdą Państwo jeżówki, żurawki, ostróżki, floksy, pierwiosnki, pysznogłówki, rośliny skalne, a także paprocie i trawy. Byliny produkujemy w pojemnikach od 0,5l (p9) do 5l (c5) , w zależności od odmiany i tempa wzrostu rośliny. Nasze byliny cechuje wysoka jakość za przystępną cenę. Oprócz standardowo uprawianych odmian wprowadzamy corocznie nowe odmiany, jak i nowości roku. Serdecznie zapraszamy do współpracy.
Kopiowanie i rozpowszechnianie zdjęć bez naszej zgody jest naruszeniem praw autorskich.
osób online: 5
SYSTEM ALP VISUAL PLUS | ALPANET.PL
Instagram
Facebook