Bylina pochodząca z Kaukazu, w ogrodach od 1804r.

Odmiana "Robinson Rot" ma pojedyncze, duże, czerwone kwiaty. Osiąga 60 cm wysokości i kwitnie w V-VI.

Złocień nie ma specjalnych wymagań glebowych, dobrze rośnie na glebach cięższych, gliniastych z dodatkiem próchnicy, na słonecznym i półcienistym stanowisku.

Wczesne usunięcie przekwitłych kwiatostanów powoduje powtórne kwitnienie.

Nadaje się na kwiat cięty, do wazonu.

Mrozoodpornośc zupełna.

         W sprzedaży roślina w pojemniku p11 - 1l.

Odmiana o ciemnoróżowych, półpełnych kwiatach osiągająca 60 cm wysokości.

Kwitnie nieprzerwanie od sierpnia do października.

Wymaga półcienistego stanowiska oraz żyznej, w okresie wegetacji stale wilgotnej gleby.

Wskazane lekkie okrycie na zimę.

           W sprzedaży roślina w pojemniku c2 - 2 litry.

Odmiana o różowych kwiatach, które są osadzone na krótkich, mocnych łodyżkach.

Dorasta do 10 cm wysokości i kwitnie od maja do czerwca.

Dobrze rośnie na każdej glebie, także piaszczystej, w pełnym słońcu.

Nadaje się na obwódki, do zadarniania małych powierzchni oraz do ogródków skalnych.

Bylina w pełni mrozoodporna w naszym klimacie.

         W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5l.

Urocza bylina, której naturalnym siedliskiem jest rejon Morza Śródziemnego oraz Turcja. Tworzy sztywne łodygi o wąskich liściach, których zwieńczeniem są okazałe grona złotożółtych kwiatów.

Kwitnie na początku maja, osiągając przy tym 1 m wysokości. Po kwitnieniu roślina mateczna zamiera, ale daje początek następnym pokoleniom.

Wymaga słonecznego, ciepłego stanowiska oraz bardzo przepuszczalnej, próchnicznej, może być z dodatkiem żwiru gleby. Wrażliwa na zamakanie.

Wskazane okrycie na zimę.

      W sprzedaży roślina w pojemniku c2 - 2 litry.

Ficaria verna ‘Brazen Hussy’ to wyjątkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się ciemnobrunatnymi, niemal purpurowo-czekoladowymi liśćmi oraz jaskrawo żółtymi kwiatami. Roślina ta należy do wiosennych efemeryd, co oznacza, że jej cykl wegetacyjny jest stosunkowo krótki: od wczesnej wiosny do pierwszych tygodni lata bujnie się rozwija, kwitnie, a następnie zamiera i pozostaje w stanie spoczynku pod powierzchnią ziemi do kolejnej wiosny.

Zimujące w glebie bulwki lub kłącza zaczynają wypuszczać liście często już pod koniec lutego lub w marcu, zależnie od warunków pogodowych. Młode liście początkowo mają intensywnie ciemnopurpurowy kolor, który nadaje kępom elegancki, nieco tajemniczy wygląd. Wraz z nadejściem cieplejszych dni pojawiają się liczne, jasnożółte kwiaty o błyszczących płatkach, silnie kontrastujących z głęboką barwą ulistnienia. Kwiaty są pojedyncze i niezbyt duże, jednak zwykle liczne, dzięki czemu roślina sprawia wrażenie obsypanej złotymi „guzikami”.

Najlepszym stanowiskiem dla ‘Brazen Hussy’ jest miejsce o wilgotnej glebie na przedwiośniu, które może stopniowo przesychać późną wiosną i latem, gdy roślina zamiera. Doskonale nadaje się do sadzenia na rabatach w pobliżu ścieżek czy pod koronami drzew liściastych, gdzie wczesną wiosną dociera sporo rozproszonego słońca. Gleba powinna być żyzna, próchniczna i przepuszczalna, ponieważ zastoje wody w okresie letnim mogą mieć niekorzystny wpływ na bulwki. Mimo ciemnego ulistnienia roślinie sprzyja przynajmniej kilka godzin dziennego nasłonecznienia wiosną, co przekłada się na bardziej obfite kwitnienie i intensywniejszą barwę liści.

Największym walorem ‘Brazen Hussy’ pozostaje spektakularne zestawienie ciemnych liści ze świetlistymi, żółtymi kwiatami. Ta odmiana znakomicie prezentuje się w towarzystwie innych wczesnowiosennych gatunków, takich jak przebiśniegi, śnieżyce, cebulice czy ranniki. Gdy w maju lub w czerwcu liście ziarnopłonu zaczynają żółknąć i zanikać, roślina zwalnia miejsce na rabacie, ustępując pola wyższym bylinom czy jednorocznym roślinom wysiewanym wiosną. Dzięki temu, mimo krótkiego sezonu wegetacji, ‘Brazen Hussy’ odgrywa w ogrodzie ważną rolę – wprowadza ożywczy kontrast barw, stanowiąc jeden z pierwszych akcentów wiosennego przebudzenia rabat.

W sprzedaży roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra

Odmiana o dużych, białych kwiatach o średnicy 5-7 cm oraz wysokości 120 cm. Kwitnie VIII-IX.

Zawilce najlepiej rosną i obficie kwitną w lekkim półcieniu na dość wilgotnym, próchnicznogliniastym podłożu. Młode rośliny przykrywamy na zimę.

Strefa mrozoodporności 6.

            W sprzedaży roślina w pojemniku c2 - 2l.

Odmiana zawilca o dużych, jasnoróżowych kwiatach, która w czasie kwitnienia osiąga 100 cm wysokości. Kwitnienie przypada na okres od sierpnia do paździenika.

Zawilce najlepiej rosną i najobficiej kwitną w lekkim półcieniu na dość żyznym próchnicznogliniastym podłożu. Młode rośliny okrywamy na zimę.

Strefa mrozoodporności -  6.

    W sprzedaży roślina w pojemniku c2 - 2 litry.

Odmiana zawilca o intensywnie różowofioletowych kwiatach, które są ozdobą rośliny we wrześniu i październiku. W czasie kwitnienia osiąga 80 cm wysokości.

Zawilce najlepiej rosną i najobficiej kwitną na półcienistym stanowisku oraz żyznej próchnicznogliniastej glebie. Wskazane okrycie młodych roślin na zimę.

Strefa mrozodporności - 6.

    W sprzedaży roślina w pojemniiku c2 - 2 litry.

Niższa dmiana o dużych, białych z żółtozielonym środkiem kwiatach oraz wysokości 70 cm. W okresie kwitnienia przypadającym od lipca do października wytwarza masę kwiatów.

Zawilce najlepiej rosną i obficie kwitną w lekkim półcieniu na dość wilgotnym, próchnicznogliniastym podłożu. Młode rośliny przykrywamy na zimę.

Zawilec dobrze się będą prezentować z innymi naturalistycznymi bylinami lub trawami, np: rdestami, krwiściągami, miskantami, czy rozplenicami.

• Wysokość: 40-70cm

• Okres kwitnienia: lipiec-październik

• Kolor kwiatów: białe

• Stanowisko: półcieniste

• Gleba: żyzna, umiarkowanie wilgotna

Mrozoodporność zupełna.

Niższa dmiana o dużych, półpełnych, różowych kwiatach oraz wysokości 70 cm. W okresie kwitnienia przypadającym od września do października wytwarza masę kwiatów.

Zawilce najlepiej rosną i obficie kwitną w lekkim półcieniu na dość wilgotnym, próchnicznogliniastym podłożu. Młode rośliny przykrywamy na zimę.

Zawilec dobrze się będą prezentować z innymi naturalistycznymi bylinami lub trawami, np: rdestami, krwiściągami, miskantami czy rozplenicami.

• Wysokość: 40-70cm

• Okres kwitnienia: wrzesień-październik

• Kolor kwiatów: ciemnoróżowe

• Stanowisko: półcieniste lub słoneczne

• Gleba: żyzna, umiarkowanie wilgotna

Mrozoodporność zupełna.

Niższa dmiana o dużych, fioletoworóżowych kwiatach, zwartym, kępiastym pokroju oraz wysokości 70 cm. W okresie kwitnienia przypadającym od sierpnia do października wytwarza masę kwiatów.

Zawilce najlepiej rosną i obficie kwitną w lekkim półcieniu na dość wilgotnym, próchnicznogliniastym podłożu. Młode rośliny przykrywamy na zimę.

Nadają się na kwiat cięty.

Rośliny dobrze się będą prezentować z innymi naturalistycznymi bylinami lub trawami, np: rdestami, krwiściągami, miskantami czy rozplenicami.

• Wysokość: 40-70cm

• Okres kwitnienia: sierpień-październik

• Kolor kwiatów: fioletoworóżowe

• Stanowisko: półcieniste lub słoneczne

• Gleba: żyzna, umiarkowanie wilgotna

Mrozoodporność zupełna.

Piękna dmiana o dużych (5-7cm), fioletoworóżowych kwiatach, zwartym, kępiastym pokroju oraz wysokości 100 cm. W okresie kwitnienia przypadającym od sierpnia do października wytwarza masę kwiatów.

Zawilce najlepiej rosną i obficie kwitną w lekkim półcieniu na dość wilgotnym, próchnicznogliniastym podłożu. Młode rośliny przykrywamy na zimę.

Nadają się na kwiat cięty.

Rośliny dobrze się będą prezentować z innymi naturalistycznymi bylinami lub trawami, np: rdestami, krwiściągami, miskantami czy rozplenicami.

• Wysokość: 80-100cm

• Okres kwitnienia: sierpień-październik

• Kolor kwiatów: fioletoworóżowe

• Stanowisko: półcieniste lub słoneczne

• Gleba: żyzna, umiarkowanie wilgotna

Mrozoodporność zupełna.

          W sprzedaży roślina w pojemniku c2 - 2 litry.

Piękna dmiana o dużych, ciemnoróżowych kwiatach, zwartym, kępiastym pokroju oraz wysokości 90 cm. W okresie kwitnienia przypadającym od sierpnia do października wytwarza masę kwiatów.

Zawilce najlepiej rosną i obficie kwitną w lekkim półcieniu na dość wilgotnym, próchnicznogliniastym podłożu. Młode rośliny przykrywamy na zimę.

Nadają się na kwiat cięty.

Rośliny dobrze się będą prezentować z innymi naturalistycznymi bylinami lub trawami, np: rdestami, krwiściągami, miskantami czy rozplenicami.

• Wysokość: 80-90cm

• Okres kwitnienia: sierpień-październik

• Kolor kwiatów: ciemnoróżowe

• Stanowisko: półcieniste lub słoneczne

• Gleba: żyzna, umiarkowanie wilgotna

•  

Mrozoodporność zupełna.

           W sprzedaży roślina w pojemniku c2 - 2 litry.

Ficaria verna ‘Claudine’ to oryginalna odmiana ziarnopłonu wiosennego, ceniona za pełniejsze, wielowarstwowe kwiaty w intensywnie żółtym odcieniu. Podobnie jak inne ziarnopłony, należy do roślin efemerycznych, co oznacza, że jej okres wegetacji i kwitnienia przypada na wczesną wiosnę, a już pod koniec maja lub w czerwcu nadziemne części stopniowo zamierają, ustępując miejsca innym gatunkom.

Kwiaty ‘Claudine’ wyróżniają się nieco bardziej rozbudowaną, półpełną lub wręcz pełną formą. Zewnętrzne płatki są szersze, typowo „ziarnopłonowe” – błyszczące, mocno pomarańczowe i odchylone na zewnątrz. W centralnej części pojawia się dodatkowy rząd mniejszych płatków, nadających kwiatom puszysty, wyrazisty wygląd. Każdy kwiat osiąga zazwyczaj około 2–3 cm średnicy, a dzięki słonecznej barwie mocno rozświetla rabaty na przełomie zimy i wiosny. W słoneczne dni płatki otwierają się maksymalnie, ukazując wielowarstwową budowę i połyskliwe powierzchnie.

Liście pojawiają się bardzo wcześnie, często już w marcu, tworząc niską rozetę o wysokości mniej więcej 5–10 cm. Mają sercowaty kształt, są dość mięsiste i błyszczące – początkowo mogą mieć nieco ciemniejszy odcień zieleni, który z czasem się rozjaśnia. Gęste kępki liści stanowią atrakcyjne tło dla rozwijających się kwiatów, a po kwitnieniu stopniowo zaczynają żółknąć i zasychać, by na początku lata zniknąć z powierzchni ziemi. W glebie pozostają bulwki oraz kłącza, które przetrwają do kolejnego sezonu.

Odmiana ‘Claudine’ – podobnie jak większość ziarnopłonów – preferuje gleby przepuszczalne, ale umiarkowanie wilgotne wiosną, kiedy roślina się rozwija. Latem, podczas okresu spoczynku, podłoże może już lekko przesychać. Miejsca słoneczne lub półcieniste sprzyjają bujnemu kwitnieniu oraz intensywnej barwie płatków. Efemeryczny charakter tej byliny sprawia, że doskonale nadaje się do ogrodów leśnych, naturalistycznych oraz pod koronami drzew i krzewów liściastych, gdzie przed rozwinięciem się liści na gałęziach dociera dużo wiosennego światła.

Ze względu na pełniejsze kwiaty i żywy, złocisty kolor, ‘Claudine’ efektownie prezentuje się w towarzystwie innych wczesnowiosennych gatunków – na przykład śnieżyc, przebiśniegów, rannika zimowego czy ciemierników. Już na przedwiośniu tworzy wtedy barwną kompozycję, nim w pełni rozwiną się pozostałe byliny. Po zaniknięciu liści miejsce to mogą przejąć wyższe gatunki o dłuższym okresie wegetacji, dzięki czemu rabata nie traci walorów ozdobnych w dalszej części sezonu.

W skrócie, Ficaria verna ‘Claudine’ to wdzięczna propozycja dla miłośników wczesnowiosennych efemeryd, która łączy tradycyjne cechy ziarnopłonu (niezawodność i wczesny termin kwitnienia) z atrakcyjnym, wielopłatkowym kształtem kwiatów. Jej słoneczny kolor i niewielkie wymagania sprawiają, że doskonale rozświetla ogród u progu wiosny, wnosząc do niego pierwsze, optymistyczne akcenty po zimowych chłodach.

Ficaria verna ‘Collarette’ to interesująca odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się nietypową budową kwiatów. Choć większość ziarnopłonów ma pojedyncze, złocistożółte kwiaty o gładkich płatkach, ‘Collarette’ charakteryzuje się półpełną formą z delikatnym „kołnierzykiem” utworzonym przez dodatkowy rząd mniejszych płatków w centrum. Dzięki temu kwiaty wyglądają bardziej pełne i strukturalnie złożone, co przyciąga uwagę zwłaszcza w okresie, gdy w ogrodzie dopiero zaczynają się pojawiać inne wiosenne rośliny.

Roślina tworzy niewysokie (5–10 cm) kępki sercowatych, błyszczących liści w typowym, żywozielonym kolorze. Podobnie jak w przypadku innych odmian Ficaria verna, liście wyrastają wczesną wiosną – niekiedy już na przełomie lutego i marca, w zależności od warunków pogodowych. Wkrótce potem rozpoczyna się kwitnienie, które trwa kilka tygodni i daje efekt obfitego „dywaniku” żółtawych, iskrzących kwiatów uniesionych tuż nad zieloną masą liści. Każdy kwiat osiąga około 2–3 cm średnicy i – dzięki dodatkowej warstwie płatków – wydaje się pełniejszy niż u typowej formy gatunku.

‘Collarette’ jest efemerydem wiosennym, co oznacza, że jej cykl życiowy trwa krótko: pod koniec wiosny liście zaczynają żółknąć i zasychać, a roślina przechodzi w stan spoczynku aż do kolejnego roku. Z tego powodu najlepiej sadzić ją w miejscach, gdzie wiosną podłoże jest dostatecznie wilgotne (np. pod koronami drzew liściastych, na naturalistycznych rabatach czy w ogrodach leśnych), a latem może lekko przesychać. Gleba powinna być próchniczna, bogata w składniki pokarmowe i przepuszczalna, aby zapobiec zastojom wody w okresie letniego spoczynku bulwek.

Stanowisko słoneczne lub półcieniste sprzyja lepszemu wybarwieniu oraz obfitemu kwitnieniu. W ogrodzie ‘Collarette’ znakomicie komponuje się z innymi wczesnowiosennymi bylinami i roślinami cebulowymi, takimi jak śnieżyczki (przebiśniegi), śnieżyce, czy ranniki zimowe, tworząc barwne, naturalistyczne zestawienia. Zanim liście ziarnopłonu całkowicie zamrą, na rabacie mogą zacząć rozrastać się wyższe byliny lub krzewy, co sprawia, że brak nadziemnych części ‘Collarette’ w późniejszych miesiącach nie stanowi problemu – przestrzeń jest przejmowana przez inne gatunki.

Główną ozdobą tej odmiany są właśnie kwiaty z dodatkowym okółkiem drobniejszych płatków, nadających im bardziej pełny i oryginalny wygląd. Dzięki temu ‘Collarette’ może zainteresować nie tylko miłośników klasycznych, żółtych dywanów wiosennych, ale także kolekcjonerów nietuzinkowych bylin, którzy poszukują w ogrodzie nowych, mniej oczywistych akcentów. Mimo iż ziarnopłony bywają oceniane jako rośliny dość żywotne i skłonne do rozprzestrzeniania, w przypadku odmian ozdobnych należy jedynie zapewnić im odpowiednie warunki siedliskowe, by przez wiele lat cieszyć się ich wczesnowiosennym urokiem.

W sprzedaży roślina pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Coppernob’ to nietuzinkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego, która przyciąga uwagę oryginalną, ciepłą barwą kwiatów. Mają białe końce płatków z miedziano-złocistym środkiem. Kwiaty rozwijają się wczesną wiosną, zwykle w marcu lub kwietniu, i osiągają około dwóch do trzech centymetrów średnicy. Ich błyszcząca powierzchnia efektownie odbija promienie słońca, nadając całej kępce wrażenie świetlistego, mieniącego się akcentu tuż nad zieloną masą liści.

Liście, jak u większości ziarnopłonów, są niewysokie, sercowate i gładkie, o żywozielonej, lekko połyskującej powierzchni. Tworzą niskie kępki wysokości około pięciu do dziesięciu centymetrów, które w krótkim czasie rozrastają się w zwartą rozetę. Roślina należy do grupy wiosennych efemeryd, co oznacza, że po intensywnym kwitnieniu i krótkiej fazie wzrostu nadziemne części zaczynają żółknąć, a sama kępka zamiera pod koniec wiosny. W glebie pozostają jednak bulwki i kłącza, które w kolejnym sezonie znów wypuszczają młode liście i miedziane kwiaty.

‘Coppernob’ najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym lub w delikatnym półcieniu, w próchnicznym i umiarkowanie wilgotnym podłożu. W naturalnych warunkach znakomicie sprawdza się pod koronami drzew liściastych, ponieważ zanim pojawią się na nich liście, roślina otrzymuje sporą dawkę wiosennego światła. Z czasem, gdy słońce dociera w to miejsce coraz rzadziej, ziarnopłon i tak kończy swój cykl wegetacyjny. Odmiana ta cieszy się uznaniem kolekcjonerów i pasjonatów ogrodów wczesnowiosennych, którzy poszukują mniej oczywistych barw i form wśród popularnych gatunków. Jej unikatowy, miedziany kolor wyróżnia się na tle klasycznych, złocistych i żółtych kwiatów, wnosząc do ogrodu odrobinę ciepłego blasku, nim rozwinie się pełnia wiosennej zieleni.

W sprzedazy roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Crimson Damson’ to niezwykle interesująca i rzadko spotykana odmiana ziarnopłonu wiosennego. Zwraca uwagę czerwonawą barwą zewnętrznych części płatków oraz żółtym środkiem kwiatów, która stanowi oryginalną alternatywę dla typowo żółtych odmian tego gatunku. Za sprawą swojej niezwykłej kolorystyki oraz stosunkowo niewielkich wymagań uprawowych bywa pożądana przez kolekcjonerów rzadkich roślin ogrodowych i miłośników wiosennych efemeryd.

Kwiaty ‘Crimson Damson’ pojawiają się wczesną wiosną, często już w marcu lub na początku kwietnia, w zależności od przebiegu pogody. Mają pełne kwiaty, które mogą przybierać różnorodne odcienie czerwieni i bordo z żółtym środkiem. Osadzone są pojedynczo na smukłych szypułkach, ponad nisko rosnącymi liśćmi o sercowatym kształcie i lśniącej powierzchni. Ulistnienie, podobnie jak u innych ziarnopłonów, jest żywozielone i pojawia się równocześnie z kwiatami, lecz już pod koniec wiosny zaczyna zasychać, sygnalizując zakończenie sezonu wegetacyjnego.

Pod względem stanowiska i pielęgnacji ziarnopłony wiosenne są roślinami mało wymagającymi. ‘Crimson Dawson’ najlepiej czuje się w glebie żyznej i próchnicznej, która pozostaje wilgotna wiosną, a latem może delikatnie przesychać. Taki układ wilgotnościowy naśladuje naturalny cykl życia efemeryd wiosennych – roślina intensywnie rośnie i kwitnie, gdy ziemia jest wystarczająco nawodniona, a następnie przechodzi w stan spoczynku. Stanowisko może być słoneczne lub półcieniste; w pełnym słońcu kwitnienie bywa obfitsze, ale w półcieniu liście mogą dłużej zachować świeży wygląd.

Największym atutem ‘Crimson Damson’ jest jej efektowny, nietuzinkowy kolor kwiatów, dzięki któremu wnosi do wiosennego ogrodu nutę ekstrawagancji. Znakomicie prezentuje się w towarzystwie innych wczesnych bylin i roślin cebulowych – zwłaszcza białych (np. przebiśniegów czy zawilców), jasnofioletowych (np. śnieżników) oraz żółtych (jak klasyczne ziarnopłony czy ranniki), tworząc wyraziste kontrasty. Niski wzrost i zwięzła forma kęp sprawiają, że można sadzić tę odmianę przy ścieżkach, rabatach lub pod drzewami i krzewami, które liście w pełni rozwiną dopiero w późniejszej części sezonu. Po przekwitnięciu i zaschnięciu liści roślina ustępuje miejsca innym gatunkom, a pod ziemią przeczekuje w formie bulwek i kłączy do kolejnego wiosennego przebudzenia. Dzięki temu ‘Crimson Dawson’ stanowi świetny przykład piękna wiosennych efemeryd, które na krótko ożywiają ogród barwnym akcentem, by następnie zniknąć i zrobić miejsce następnym pokoleniom zielonych ozdób.

W sprzedaży roslina w pojemniku p9 - 0.5 litra.

Ficaria ‘Deborah Jope’ to nietuzinkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się pojedynczymi, wielowarstwowymi kwiatami oraz żywozielonymi, błyszczącymi liśćmi o sercowatym kształcie. Roślina zalicza się do wczesnowiosennych efemeryd, co oznacza, że wchodzi w okres intensywnego wzrostu już na przełomie zimy i wiosny, a pod koniec wiosny stopniowo zamiera nadziemnymi częściami, pozostawiając puste miejsce w rabacie do kolejnego roku.

Kwiaty odmiany ‘Deborah Jope’ mają białe, z żółtym środkiem, pojedyncze kwiaty. Osiągają średnicę około 2–3 cm i osadzone są na krótkich szypułkach tuż ponad kępą liści. Przy słonecznej pogodzie płatki rozchylają się szeroko, ukazując wielowarstwową budowę i błyszczącą powierzchnię charakterystyczną dla ziarnopłonów.

Liście pojawiają się wcześnie, często już w marcu, i zachowują soczyście zieloną barwę przez kilka tygodni, aż do momentu przekwitnięcia kwiatów. Są sercowate, gładkie i połyskujące, dzięki czemu nawet po zakończeniu kwitnienia roślina pozostaje atrakcyjna wizualnie. Pod koniec wiosny nadziemne części zaczynają żółknąć i zamierać, a w glebie pozostają bulwki oraz kłącza, które przetrwają do następnego sezonu.

Pod względem wymagań uprawowych ‘Deborah Jope’ jest dość elastyczna, podobnie jak większość odmian ziarnopłonu wiosennego. Preferuje stanowisko słoneczne lub półcieniste z żyzną, próchniczną i wilgotną (zwłaszcza wiosną) glebą, która jednocześnie pozwoli na lekkie przesychanie latem w naturalnym okresie spoczynku. Idealnie sprawdza się sadzona w pobliżu drzew liściastych, na podniesionych rabatach, a także w ogrodach naturalistycznych, gdzie przykuwa uwagę, gdy większość roślin jeszcze nie rozpoczęła wegetacji.

Dzięki pełnym, wyrazistym kwiatom ‘Deborah Jope’ świetnie prezentuje się w towarzystwie innych wiosennych gatunków – np. przebiśniegów, śnieżyc czy rannika zimowego. Tworzy wtedy efektowne, barwne plamy w okresie, gdy ogród dopiero budzi się do życia. Po zaniknięciu nadziemnych części w maju lub czerwcu przestrzeń tę mogą zająć rośliny o dłuższym okresie wegetacji, co pozwala zachować atrakcyjny wygląd rabaty aż do jesieni.

Ta odmiana ziarnopłonu wiosennego będzie doskonałym wyborem dla miłośników nietuzinkowych, wczesnowiosennych bylin o stosunkowo niewielkich wymaganiach pielęgnacyjnych. Jej pełne kwiaty w intensywnym, żółtym odcieniu stanowią charakterystyczny, radosny akcent, który zapowiada zbliżającą się wiosnę i rozświetla ogród, gdy inne rośliny dopiero zaczynają wypuszczać pierwsze pędy.

W spprzedazy roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Double Mud’ to nietuzinkowa, rzadko spotykana odmiana ziarnopłonu wiosennego, zwracająca uwagę niecodzienną kolorystyką pełnych kwiatów. Jak przystało na roślinę efemeryczną, pojawia się bardzo wczesną wiosną, często już w marcu lub na początku kwietnia, zdobiąc ogród w czasie, gdy niewiele innych bylin zaczyna wegetację.

Kwiaty u odmiany ‘Double Mud’ są wielopłatkowe i przybierają przygaszone, „mgliste” odcienie, łączące brązowo-zielonkawe lub oliwkowe tony z jaśniejszym, czasem lekko żółtawym wnętrzem. W zależności od warunków pogodowych czy oświetlenia mogą wydawać się bardziej brązowe, seledynowe bądź wpadające w subtelną, kremową poświatę. Niezależnie od konkretnego odcienia, „błotnista” (ang. mud) barwa płatków czyni tę odmianę bardzo oryginalną i rzadko spotykaną wśród zwykle jaskrawo ubarwionych ziarnopłonów. Kwiaty, choć niezbyt duże (osiągają średnicę około 2–3 cm), bywają liczne i skupiają się tuż nad rozetą liści, tworząc niezwykły, wiosenny akcent kolorystyczny.

Liście, typowe dla ziarnopłonu, mają sercowaty kształt i gładką, nieco błyszczącą powierzchnię. Najczęściej utrzymują żywozieloną barwę, choć u niektórych osobników pojawiają się początkowo ciemniejsze odcienie oliwkowej lub brązowej zieleni, co dodatkowo podkreśla nietypowy charakter odmiany. Pod koniec kwietnia lub w maju, w miarę przekwitania kwiatów, liście zaczynają powoli żółknąć i stopniowo zamierać, aby wczesnym latem całkowicie zniknąć z rabat.

‘Double Mud’ najlepiej rośnie w typowej, wilgotnej wiosną, a przepuszczalnej latem glebie, na stanowisku słonecznym bądź półcienistym. Idealnym miejscem bywają podwyższone rabaty lub obrzeża drzew i krzewów liściastych, gdzie wiosną dociera sporo światła, a latem roślina chroniona jest przed nadmiernym przesuszeniem. Choć ziarnopłony cenią wilgoć wczesną wiosną, nie znoszą długotrwałych zastojów wody w późniejszych miesiącach. Gleba bogata w próchnicę i umiarkowanie żyzna zapewnia bylinom dobry wzrost.

Największym atutem ‘Double Mud’ jest oczywiście unikalna barwa kwiatów, która wprowadza do wiosennego ogrodu nieoczywisty, stonowany akcent. Aby w pełni wyeksponować ich urok, można sadzić roślinę w pobliżu wczesnowiosennych cebulowych, takich jak przebiśniegi czy śnieżyce, o kontrastujących białych kwiatach. Dobrze komponuje się też z innymi odmianami ziarnopłonów o żywszych kolorach – zestawienie intensywnych żółci z „błotnistą” tonacją tworzy ciekawy efekt. Gdy latem liście zamierają i znikają, roślina nie przeszkadza już innym bylinom czy krzewom w dalszym wzroście. Dzięki temu, pomimo efemerycznego charakteru, Ficaria verna ‘Double Mud’ potrafi co roku zachwycać krótkim, lecz niepowtarzalnym pokazem barw, zasługując na uwagę miłośników rzadkich i niebanalnych wiosennych roślin.

W sprzedaży roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Green Petal’, to nietuzinkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego wyróżniająca się zielonkawym, pełnym kwiatem. Już sama obecność barwy zielonej na płatkach sprawia, że roślina zwraca na siebie uwagę wśród wiosennych bylin. Kwiaty u tej odmiany są nieco mniejsze niż u formy typowej, jednak wielopłatkowa budowa i niecodzienna kolorystyka nadają im wyrafinowanego charakteru. Zewnętrzne płatki zwykle przybierają wyraźny, zielonkawy odcień, który może przechodzić w jaśniejszą, kremową tonację bliżej środka. W miarę rozkwitania płatki nieco się rozchylają, lecz kwiat pozostaje raczej „pękaty”, przez co różni się od klasycznego, żółtego ziarnopłonu.

Liście tej byliny, podobnie jak u innych ziarnopłonów, są błyszczące, sercowate i żywozielone, a pojawiają się bardzo wczesną wiosną, często zaraz po ustąpieniu mrozów. Roślina należy do tzw. efemeryd wiosennych, co oznacza, że jej okres wegetacji jest dość krótki – najbujniej rozwija się i kwitnie od marca do kwietnia, by następnie stopniowo zamierać nadziemnymi częściami w maju lub na początku czerwca. W sprzyjających warunkach, zwłaszcza w miejscu dostatecznie wilgotnym i o żyznej glebie, może się rozsiewać lub rozrastać za pomocą drobnych bulwek, które tworzą się w kątach liści. W przeciwieństwie do silnie ekspansywnych form dzikich, odmiana ‘Green Petal’ bywa nieco mniej inwazyjna, aczkolwiek nadal dobrze jest kontrolować jej rozprzestrzenianie się, zwłaszcza w niewielkich ogrodach.

Najlepszym stanowiskiem dla Ranunculus ficaria ‘Green Petal’ jest miejsce o glebie wilgotnej wiosną, ale przepuszczalnej i lekko przesychającej latem, co odpowiada naturalnemu cyklowi życia rośliny. W słonecznych fragmentach ogrodu kwitnienie może być bardziej obfite, jednak uprawa w półcieniu lub w rozproszonym świetle drzew również zda egzamin, ponieważ ziarnopłony znikają z powierzchni ziemi przed pełnym rozwojem liści na drzewach. Uprawa nie jest wymagająca: roślina dobrze czuje się w zwykłej ziemi ogrodowej wzbogaconej odrobiną kompostu, a jeżeli podłoże nie przesycha nadmiernie wiosną, będzie kwitła niezawodnie przez wiele lat. Ze względu na wczesny termin pojawiania się kwiatów ‘Green Petal’ warto sadzić w pobliżu innych wiosennych roślin cebulowych czy bylin, takich jak przebiśniegi, śnieżniki bądź pierwiosnki. Gdy liście ziarnopłonu zaczną żółknąć i znikać, przestrzeń na rabacie mogą przejąć wyższe byliny lub rozrastające się kępy traw.

Ranunculus ficaria ‘Green Petal’ stanowi rzadką i niebanalną propozycję dla kolekcjonerów wiosennych bylin oraz miłośników roślin „o nietypowej urodzie”. Mimo że należy do tego samego rodzaju, co popularne jaskry, jest zupełnie inną w wyrazie rośliną, zaskakującą wyglądem zielonkawo zabarwionych, pełnych kwiatów. Przy odpowiedniej kontroli i dbałości o stanowisko można cieszyć się nią przez wiele sezonów, pozwalając, by wiosennie ożywiała ogród swoim zaskakującym, nieco tajemniczym urokiem.

W sprzedazy roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Jacqueline’ to oryginalna i stosunkowo rzadko spotykana odmiana ziarnopłonu wiosennego. Należy do roślin efemerycznych, co oznacza, że pojawia się bardzo wcześnie wiosną, kwitnie w czasie, gdy większość roślin dopiero się budzi, a następnie – pod koniec wiosny – stopniowo zamiera nadziemnymi częściami, przechodząc w stan spoczynku pod ziemią.

Odmiana ‘Jacqueline’ wyróżnia się półpełnymi lub pełnymi kwiatami o intensywnie pomarańczowym z ciemniejszymi końcówkami zabarwieniu. Zewnętrzne płatki bywają nieco większe i bardziej wydłużone, zaś wewnętrzne tworzą dodatkowy, „puszysty” okółek. W efekcie kwiat może wydawać się pełniejszy i głębszy niż u form dzikich. Średnica kwiatów sięga zwykle 2–3 cm. Liście są w kolorze ciemnej czekolady. W słoneczne dni płatki szeroko się rozchylają, ukazując błyszczącą powierzchnię charakterystyczną dla ziarnopłonów. Kwitnienie przypada zazwyczaj na marzec i kwiecień, choć w cieplejszych regionach może się rozpocząć już w końcówce lutego.

Roślina tworzy niewielkie kępki o wysokości około 5–10 cm. Liście są typowe dla ziarnopłonów: sercowate, dość mięsiste, z połyskującą powierzchnią. Najczęściej mają jednolitą, żywozieloną barwę, która dobrze kontrastuje z intensywnie żółtymi kwiatami. Ze względu na wczesny rozwój rośliny, liście pojawiają się już nieraz pod koniec zimy, a pozostają atrakcyjne do czasu przekwitnięcia kwiatów. Pod koniec wiosny zaczynają żółknąć i zamierać, a cała część nadziemna znika, pozostawiając w glebie bulwki i kłącza, które przetrwają do następnego sezonu.

‘Jacqueline’ najlepiej rośnie w glebie próchniczej, umiarkowanie wilgotnej wiosną i przepuszczalnej latem, gdy roślina przechodzi okres spoczynku. Warto zadbać, by podłoże nie było zbyt mokre w porze letniej – nadmierny zastój wody może niekorzystnie wpływać na bulwki. Stanowisko słoneczne lub półcieniste jest najodpowiedniejsze: w pełnym słońcu kwitnienie bywa bardziej obfite, ale w lekkim cieniu liście mogą dłużej zachować świeży wygląd.

Dzięki wczesnemu i efektownemu kwitnieniu, ‘Jacqueline’ sprawdza się doskonale na rabatach, w ogrodach leśnych lub naturalistycznych, a także pod koronami drzew i krzewów liściastych. W okresie, gdy liście drzew są jeszcze nierozwinięte, ziarnopłon zyskuje dostatecznie dużo światła, by móc obficie zakwitnąć. Z czasem, gdy inne rośliny zaczynają rozrastać się i kwitnąć, ‘Jacqueline’ zasycha i ustępuje im miejsca. Pięknie prezentuje się w pobliżu innych wczesnowiosennych kwiatów, takich jak przebiśniegi (Galanthus), śnieżyce (Leucojum), ranniki (Eranthis) czy ciemierniki (Helleborus).

Ficaria verna ‘Jacqueline’ to interesująca propozycja dla miłośników wiosennych bylin ceniących długowieczność, niewielkie wymagania i pełne, złote kwiaty. Jej krótki, ale intensywny okres wegetacji stanowi prawdziwy zwiastun wiosny, rozświetlając rabaty w czasie, gdy inne gatunki dopiero zaczynają budzić się do życia. Dzięki atrakcyjnej, półpełnej formie kwiatów i intensywnie żółtej barwie ‘Jacqueline’ wnosi do ogrodu ciepło i radosny nastrój, przedłużając sezon kwitnienia od późnej zimy po pierwsze tygodnie pełnej wiosny.

W sprzedazy roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Ken Aslet’ to nietuzinkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego o wyjątkowo dekoracyjnych liściach oraz białożółtych z ciemniejszymi brzegami, błyszczących kwiatach. Jak wszystkie ziarnopłony, roślina ta należy do efemeryd wiosennych – bardzo wcześnie wchodzi w okres intensywnego wzrostu, zdobi ogród na przełomie zimy i wiosny, a już pod koniec wiosny stopniowo zanika, pozostawiając w glebie kłącza i drobne bulwki aż do następnego sezonu.

Największym wyróżnikiem ‘Ken Aslet’ jest malownicze ulistnienie. Liście mają sercowaty kształt, są dość mięsiste i charakterystycznie połyskujące, a ich blaszki zdobią nieregularne, jasne przebarwienia w odcieniach srebrzystych bądź kremowych. Kontrastują one z ciemniejszym, soczyście zielonym tłem, dzięki czemu kępki wyglądają bardzo efektownie nawet w okresie poprzedzającym kwitnienie. Intensywność i zasięg srebrzystych plam mogą się różnić w zależności od warunków świetlnych i żyzności podłoża, ale roślina zwykle zachowuje wyraziste wzory na liściach.

Kwiaty pojawiają się najczęściej w marcu i kwietniu. Mają typowy dla ziarnopłonów, złocistożółty kolor oraz błyszczącą powierzchnię płatków, które w pełnym słońcu szeroko się rozchylają, eksponując wewnętrzną część kwiatu. Choć poszczególne kwiaty nie są duże – osiągają zwykle około 2–3 centymetrów średnicy – to dzięki kontrastowi z atrakcyjnym, cętkowanym ulistnieniem potrafią stworzyć żywy, promienny akcent na wiosennych rabatach.

Stanowisko odpowiednie dla ‘Ken Aslet’ to miejsce słoneczne lub półcieniste, gdzie gleba jest przepuszczalna, dość żyzna i przede wszystkim utrzymuje wilgoć wczesną wiosną, gdy roślina dynamicznie się rozwija. Latem podłoże może stopniowo przesychać, ponieważ wówczas ziarnopłon przechodzi w stan spoczynku. Roślina świetnie czuje się w pobliżu drzew i krzewów liściastych, ponieważ przed rozwojem liści na ich gałęziach otrzymuje wystarczająco dużo światła, by w pełni zaprezentować urok liści i kwiatów.

W ogrodowych kompozycjach ‘Ken Aslet’ pięknie prezentuje się w towarzystwie innych wczesnych gatunków, takich jak przebiśniegi, śnieżyce czy ranniki. Jego srebrzyste ulistnienie stanowi ciekawy kontrapunkt dla wiosennych cebulowych o różnorodnych barwach. Wraz z upływem wiosny nadziemne części rośliny żółkną i zamierają, dzięki czemu przestrzeń może zostać zajęta przez byliny kwitnące w późniejszych miesiącach. Ta naturalna rotacja gatunków sprawia, że ‘Ken Aslet’ doskonale wpisuje się w charakter ogrodów leśnych i naturalistycznych, wprowadzając akcent świeżości i koloru, gdy sezon wegetacyjny dopiero rusza.

Odmiana ta ceniona jest zarówno przez kolekcjonerów rzadkich form ziarnopłonu, jak i ogrodników poszukujących łatwego w uprawie, a zarazem efektownego akcentu na wiosnę. Dzięki atrakcyjnym, nakrapianym liściom oraz intensywnie żółtym kwiatom ‘Ken Aslet’ potrafi rozświetlić zaciszne zakątki rabat i nadać im przytulny, a zarazem radosny charakter. Wystarczy zadbać o odpowiednio wilgotną glebę wiosną i umożliwić roślinie spoczynek latem, by co roku cieszyć się jej dekoracyjną obecnością.

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Picton’s Double’ to rzadka i ceniona odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się pełnymi lub półpełnymi kwiatami o delikatym cytrynowo żółtym kolorze oraz wczesnym terminem kwitnienia. Jej niewielkie rozmiary i efemeryczny charakter sprawiają, że na rabatach pojawia się zaledwie na kilka tygodni, ale ten krótki czas wystarcza, by nadać ogrodowi wiosennego blasku.

Kwiaty osiągają około 2–3 centymetrów średnicy i mają wyraźnie zaokrąglone, błyszczące płatki. Zewnętrzne płatki zazwyczaj układają się w nieco szerszy okółek, a wewnętrzne, ułożone gęściej, tworzą efekt przywodzący na myśl małą rozetkę. W słoneczne dni płatki szeroko się rozchylają, eksponując soczyście żółtą barwę, natomiast przy braku słońca kwiaty częściowo się zamykają. Liście ‘Picton’s Double’, podobnie jak u innych ziarnopłonów, są błyszczące, sercowate i żywozielone; tworzą niskie, zwarte kępki, które pojawiają się wczesną wiosną, a następnie – wraz z przekwitaniem rośliny – stopniowo zanikają, co jest typowe dla efemeryd wiosennych.

Roślina najlepiej rozwija się w glebie żyznej, przepuszczalnej i wilgotnej na przedwiośniu, ale toleruje także mniej zasobne podłoża, o ile zapewnione zostaną jej podstawowe potrzeby wodne w okresie wzrostu i kwitnienia. Stanowisko słoneczne lub delikatnie ocienione sprzyja pełnemu wybarwieniu kwiatów i bujnemu kwitnieniu. Ze względu na wczesne pojawianie się liści i kwiatów, Ficaria verna ‘Picton’s Double’ chętnie sadzona jest pod drzewami liściastymi, w ogrodach leśnych lub w naturalistycznych rabatach, gdzie dociera do niej odpowiednia ilość światła przed rozwojem liści na gałęziach.

Zalety tej odmiany podkreśla jej harmonijne współistnienie z innymi wiosennymi roślinami cebulowymi i bylinami kwitnącymi na przełomie lutego i marca. Dobrze komponuje się ze śnieżycami, przebiśniegami, rannikami zimowymi czy niskimi ciemiernikami, tworząc barwne plamy o wyjątkowo dekoracyjnym, przykuwającym wzrok charakterze. Gdy wraz z nadejściem końca wiosny liście i łodyżki ‘Picton’s Double’ żółkną i zamierają, pozostawiają w glebie małe bulwki, które w następnym sezonie ponownie odrodzą się w tej samej lokalizacji.

Odmiana ta jest stosunkowo prosta w uprawie, a jej najważniejszym wymaganiem pozostaje zapewnienie odpowiedniej wilgotności wiosną oraz umożliwienie stopniowego przesychania gleby latem, kiedy roślina przechodzi w stan spoczynku. Dzięki temu, mimo krótkiego czasu wegetacji, ‘Picton’s Double’ staje się w ogrodzie jednym z pierwszych zwiastunów zbliżającej się wiosny, zachwycając żywym odcieniem kwiatów oraz pełną, efektowną formą, która odróżnia ją od typowo pojedynczych kwiatów dzikich ziarnopłonów.

W sprzedazy roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Quillet’ to oryginalna odmiana ziarnopłonu wiosennego, która zwraca uwagę wyrazistymi, jasnożółtymi kwiatami o delikatnie zaokrąglonych płatkach i wyjątkowo dekoracyjnym ulistnieniem. Roślina należy do efemeryd wiosennych, co oznacza, że pojawia się już na przełomie zimy i wiosny, szybko zakwita, a następnie w ciągu kilku tygodni nadziemne części zaczynają żółknąć i zamierać. Zanim jednak zniknie z rabat, zdąży wnętrze ogrodu nasycić soczystą barwą kwiatów i soczyście zielonymi liśćmi.

Kwiaty ‘Quillet’ mają z reguły około dwóch do trzech centymetrów średnicy i osadzone są nisko, tuż ponad rozetą liści. Ich płatki zwykle rozchylają się w słoneczne dni, ukazując połyskliwą, intensywnie żółtą powierzchnię, choć odcień ten bywa opisywany jako nieco cieplejszy i pełniejszy w porównaniu z klasycznymi ziarnopłonami. Jasna korona kwiatowa kontrastuje z błyszczącymi, sercowatymi liśćmi o żywozielonej barwie, przez co niewielkie kępy prezentują się wyjątkowo świeżo i wiosennie.

Z racji efemerycznego charakteru pod koniec kwietnia lub w maju część nadziemna stopniowo zanika, a w glebie pozostają nieduże bulwki i kłącza, które kolejnej wiosny ponownie wypuszczą młode liście i pąki kwiatowe. ‘Quillet’ najlepiej rośnie w glebie próchnicznej, lekko wilgotnej na wiosnę, a przepuszczalnej i nieco suchszej latem, gdy roślina przechodzi w stan spoczynku. Lubi miejsca dobrze oświetlone wczesną wiosną, dlatego często sadzona jest pod drzewami liściastymi, które dają jej dużo światła zanim wykształcą się na nich liście.

Odporność tej odmiany na niższe temperatury jest zbliżona do innych ziarnopłonów, dzięki czemu nie wymaga specjalnej ochrony zimą. Niski wzrost i krótki okres wegetacji sprawiają, że ‘Quillet’ świetnie sprawdza się w ogrodach naturalistycznych, na rabatach przy ścieżkach czy w sąsiedztwie innych wczesnowiosennych roślin cebulowych. Jej radosne, jasne kwiaty stanowią jeden z pierwszych wyrazistych akcentów sezonu, wypełniając przestrzeń kolorem jeszcze zanim większość innych bylin i drzew zdąży się całkowicie zazielenić. Dzięki temu nawet niewielka kępka ‘Quillet’ potrafi wprowadzić do ogrodu pozytywną, wiosenną atmosferę i sygnalizuje zbliżające się cieplejsze dni.

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra

Ficaria verna ‘Randall’s White’ to wyjątkowa odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się jasnymi, niemal białymi kwiatami o subtelnym, kremowym lub lekko żółtawym zabarwieniu przy nasadzie płatków. Roślina należy do wczesnowiosennych efemeryd, co oznacza, że rozpoczyna wegetację bardzo wcześnie i zakwita w okresie, gdy większość innych bylin wciąż pozostaje w uśpieniu. W polskich warunkach jej niewielkie, lśniące kwiaty rozwijają się zazwyczaj w marcu lub kwietniu, w zależności od temperatur i nasłonecznienia. Pojedynczy kwiat ma średnicę około dwóch do trzech centymetrów i osadzony jest na krótkiej łodyżce tuż ponad gęstą kępą liści.

Ulistnienie, tak jak u innych ziarnopłonów, przyjmuje postać niewielkich, sercowatych blaszek o gładkiej i błyszczącej powierzchni. Mają one intensywnie zielony kolor, który znakomicie kontrastuje z jasnymi kwiatami, podkreślając ich delikatny charakter. Wysokość całej rośliny rzadko przekracza dziesięć centymetrów, co czyni ją idealnym wyborem do nasadzeń brzegowych, w ogrodach skalnych lub na niskich rabatach, gdzie można z bliska podziwiać urok jej śnieżnobiałych płatków.

‘Randall’s White’ preferuje wilgotną na przedwiośniu, a latem lekko przesychającą glebę, co wiąże się z naturalnym cyklem życia roślin efemerycznych. Z tego względu dobrze radzi sobie pod koronami drzew i krzewów liściastych, gdzie wczesną wiosną otrzymuje dużo rozproszonego światła, zanim liście drzew się w pełni rozwiną, a latem zyskuje od nich ochronę przed palącym słońcem i nadmiarem wilgoci. Stanowisko powinno być przepuszczalne, o dobrej strukturze i w miarę możliwości wzbogacone próchnicą, co stwarza odpowiednie warunki do szybkiego wzrostu i obfitego kwitnienia.

Wraz z końcem kwietnia lub w maju nadziemne części rośliny zaczynają stopniowo żółknąć i zamierać, a w glebie pozostają bulwki oraz kłącza, które przechodzą w stan spoczynku aż do kolejnego roku. Ten krótki, lecz intensywny okres wegetacji sprawia, że ‘Randall’s White’ nie konkuruje silnie z innymi roślinami i może być łączona w różnorodne, wiosenne kompozycje, na przykład w towarzystwie niewysokich roślin cebulowych czy rannych przebudzaczy ogrodu, takich jak przebiśniegi czy ranniki. Jasna barwa kwiatów znakomicie rozświetla rabatę w jeszcze uśpionym o tej porze roku otoczeniu.

Odmiana ta ceniona jest przez miłośników ogrodowych rarytasów za rzadko spotykany kolor w obrębie rodzaju Ficaria oraz za wdzięk, z jakim prezentuje się na przełomie zimy i wiosny. Jeśli zapewni jej się odpowiednią wilgotność w fazie intensywnego wzrostu i umożliwi spokojne zasychanie liści na początku lata, co odpowiada naturalnemu cyklowi życiowemu rośliny, ‘Randall’s White’ odwdzięczy się każdego roku subtelnymi, kremowo-białymi kwiatami, wprowadzając do ogrodu świeży i nieoczywisty akcent.

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Salad Bowl’ to oryginalna odmiana ziarnopłonu wiosennego, która wyróżnia się nietypowym kolorem kwiatów, oscylujących między odcieniami jasnozieleni, seledynu i żółtego. Kształtem przypominające główki sałaty. Liście zachowują klasyczny, sercowaty kształt typowy dla ziarnopłonów i nie przypominają sałaty. Mają gładką, błyszczącą powierzchnię, żywy zielony kolor oraz układają się w niskie kępki osiągające około 5–10 centymetrów wysokości.

Kwiaty ‘Salad Bowl’ rozwijają się wczesną wiosną, często już w marcu lub na przełomie zimy i wiosny. W pełnym słońcu ich wielopłatkowa, lekko pełna forma lepiej się rozchyla, eksponując wewnętrzne warstwy w delikatnej, jasnej tonacji – od subtelnej zieleni po kremową biel. Średnica pojedynczego kwiatu wynosi zwykle około 2–3 centymetrów, a ich lekko połyskujące płatki nadają roślinie świeży, wiosenny charakter.

Jak przystało na ziarnopłony, ‘Salad Bowl’ należy do efemeryd: intensywnie rośnie i kwitnie wiosną, by pod koniec kwietnia lub w maju stopniowo żółknąć i zamierać nadziemnymi częściami. W glebie pozostają drobne bulwki i kłącza, które przez resztę roku pozostają w stanie spoczynku, a następnej wiosny ponownie się regenerują. Roślina ta najlepiej rośnie w glebach wilgotnych na przedwiośniu, a nieco suchszych latem, co odpowiada jej naturalnemu cyklowi życiowemu.

Stanowisko słoneczne lub lekko półcieniste sprzyja zarówno ładnemu wybarwieniu liści, jak i obfitemu kwitnieniu. Dobrze sprawdza się pod drzewami i krzewami liściastymi, gdzie przed rozwojem liści dociera dużo światła, a później – gdy nadziemne części ziarnopłonu zanikają – miejsce na rabacie mogą przejąć inne rośliny. ‘Salad Bowl’ ładnie komponuje się w naturalistycznych nasadzeniach z innymi wczesnowiosennymi bylinami i roślinami cebulowymi, takimi jak przebiśniegi czy śnieżyce, wnosząc subtelną gamę jasnych barw w okresie, gdy ogród dopiero budzi się do życia.

Odmiana ta ceniona jest przez kolekcjonerów za niecodzienną tonację kwiatów, a zarazem niewielkie wymagania uprawowe. Jej efemeryczny charakter pozwala na swobodne łączenie jej z innymi gatunkami ozdobnymi w późniejszych miesiącach, dzięki czemu stanowi inspirujący akcent wiosenny i interesujące urozmaicenie dla osób szukających mniej oczywistych kolorów wśród ziarnopłonów.

W sprzedazy roslina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Silver Dollar’ to atrakcyjna, dość rzadko spotykana odmiana ziarnopłonu wiosennego, wyróżniająca się srebrzysto nakrapianymi liśćmi oraz intensywnie żółtymi kwiatami. Jak wszystkie ziarnopłony, jest rośliną efemeryczną, co oznacza, że pojawia się i kwitnie bardzo wczesną wiosną, a latem zamiera, pozostawiając puste miejsce w rabacie.

Ulistnienie tej odmiany ma charakterystyczny, sercowaty kształt oraz wyraźne, srebrzyste przebarwienia, które mogą przybierać formę plamek lub nieregularnych smug. Kontrastują one z zielonym tłem blaszki liściowej, dzięki czemu ‘Silver Dollar’ pozostaje atrakcyjna nie tylko podczas kwitnienia, ale również wtedy, gdy kwiaty już przekwitają. Roślina tworzy niskie kępki o wysokości zazwyczaj nieprzekraczającej 5–10 cm, co sprawia, że doskonale nadaje się do nasadzeń na brzegach rabat, w pobliżu ścieżek lub pod koronami drzew i krzewów.

Kwiaty u odmiany ‘Silver Dollar’ mają zwykle złocistożółtą barwę i błyszczącą powierzchnię płatków. Rozwijają się najczęściej w marcu i kwietniu, w zależności od pogody. Nie są duże (około 2–3 cm średnicy), lecz liczne – w słoneczne dni otwierają się szeroko, tworząc iskrzące się złotem „dywaniki” nad nisko rozpostartym ulistnieniem. Kwitnienie trwa kilka tygodni, po czym płatki zasychają, a liście stopniowo zaczynają żółknąć i zamierać.

Zalecane jest sadzenie ‘Silver Dollar’ w miejscach, gdzie gleba pozostaje dostatecznie wilgotna wczesną wiosną, ale nie podmaka latem. Dobrym podłożem będzie ziemia próchniczna, przepuszczalna, wzbogacona kompostem. Stanowisko słoneczne lub półcieniste sprzyja zarówno wybarwieniu liści, jak i obfitemu kwitnieniu. Ziarnopłony generalnie świetnie odnajdują się pod drzewami liściastymi, gdzie wczesną wiosną dostają dużo światła (nim na gałęziach rozwiną się liście), a latem korzystają z rozproszonego cienia i odrobinę bardziej suchego podłoża.

Ze względu na dekoracyjne, pstre liście oraz słoneczne kwiaty ‘Silver Dollar’ warto sadzić w towarzystwie innych wiosennych roślin cebulowych i bylin, takich jak przebiśniegi, ranniki czy śnieżyce. Efektownie wygląda również w pobliżu odmian ziarnopłonu o kontrastowym ulistnieniu – wówczas rozmaite odcienie zieleni, purpury czy srebrzystych plam tworzą zróżnicowaną, wczesnowiosenną mozaikę. Po zakończeniu kwitnienia i zamieraniu liści miejsce to mogą zająć wyższe byliny lub jednoroczne rośliny kwitnące w późniejszych porach roku, dzięki czemu rabata pozostanie interesująca i barwna przez cały sezon.

Właśnie to wyjątkowe połączenie srebrzystego ulistnienia z jaskrawymi, żółtymi kwiatami sprawia, że Ficaria verna ‘Silver Dollar’ stanowi ciekawą propozycję dla ogrodników poszukujących mniej oczywistych wiosennych akcentów. Niewymagająca w uprawie, a jednocześnie oryginalna i efektowna, wprowadza do ogrodu nutę wczesnowiosennej świeżości, zanim rozkwitną inne, bardziej znane rośliny.

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Sylvie’ to jedna z ciekawszych odmian ziarnopłonu wiosennego, ceniona za pełne lub półpełne kwiaty o intensywnej, ciepłej barwie i zaskakująco bogatej formie. Podobnie jak inne ziarnopłony, zalicza się do grupy wczesnowiosennych efemeryd – jej nadziemne części pojawiają się wcześnie, zwykle w marcu, a końcem wiosny zaczynają zamierać, ustępując miejsca innym roślinom w ogrodzie.

Kwiaty ‘Sylvie’ mają zwykle mocno żółty kolor, charakterystycznie błyszczący w promieniach słońca. W odróżnieniu od typowej, pojedynczej formy gatunku, w środku korony występuje dodatkowa warstwa mniejszych płatków, co nadaje kwiatom pełniejszy i bardziej dekoracyjny wygląd. Rozwijają się na niskich, delikatnych łodyżkach tuż ponad kobiercem liści, dzięki czemu w czasie kwitnienia roślina przypomina małe żółte rozetki rozrzucone na wiosennej rabacie. Kwiaty mają średnicę około 2–3 cm, a ich intensywnie złocista barwa w połączeniu z pełniejszą budową sprawia, że ‘Sylvie’ stanowi mocny akcent wśród wczesnowiosennych bylin.

Liście tej odmiany są sercowate, błyszczące i dość mięsiste, typowe dla ziarnopłonów. Najczęściej mają jednolitą, żywozieloną barwę, choć w sprzyjających warunkach mogą niekiedy wykazywać subtelne jaśniejsze refleksy. Rozwijają się zazwyczaj już w końcówce zimy lub na przełomie lutego i marca, a pozostają atrakcyjne do czasu przekwitnięcia rośliny. Pod koniec kwietnia lub w maju zaczynają żółknąć i zamierać, co jest normalnym etapem cyklu życiowego efemeryd wiosennych.

‘Sylvie’ preferuje gleby próchniczne, wilgotne wczesną wiosną, ale przepuszczalne latem, gdy roślina przechodzi w stan spoczynku. Dobrze czuje się w słońcu lub półcieniu. W miejscach w pełni nasłonecznionych kwitnie zwykle nieco obficiej, ale i w lekkim ocienieniu potrafi utrzymać atrakcyjną formę i wydać liczne kwiaty. Z racji krótkiego okresu wegetacji dobrze jest sadzić ją w pobliżu innych roślin, które przejmą rolę ozdobną po zaniku liści ziarnopłonu – na przykład pod drzewami liściastymi, krzewami, czy w otoczeniu wiosennych cebulowych (przebiśniegów, śnieżyc, szafirków czy rannika zimowego).

Największym atutem odmiany ‘Sylvie’ jest jej efektowne, wielopłatkowe kwitnienie, które zaczyna się wcześnie i rozświetla rabaty w okresie, gdy większość roślin dopiero rozpoczyna wegetację. Choć ziarnopłony potrafią być żywotne i w sprzyjających warunkach rozrastają się do większych kęp, odmiany ozdobne, takie jak ‘Sylvie’, zwykle rosną w bardziej kontrolowany sposób. Dzięki temu można się cieszyć ich wiosennym urokiem przez lata – wystarczy zapewnić im odpowiednio wilgotne stanowisko wczesną wiosną oraz możliwość przesychania podłoża latem, gdy roślina odpoczywa pod ziemią. Jeśli szuka się nietuzinkowego, pełnego wiosennego blasku akcentu na rabacie, ‘Sylvie’ będzie doskonałym wyborem, łącząc efektowny wygląd ze stosunkowo niewielkimi wymaganiami pielęgnacyjnymi.

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Ficaria verna ‘Damerham’ to ciekawa odmiana ziarnopłonu wiosennego wyróżniająca się pełnymi lub półpełnymi, złocistożółtymi kwiatami o wielopłatkowej, lekko „postrzępionej” budowie. Kwiaty zwykle pojawiają się w marcu lub kwietniu, w zależności od przebiegu pogody, przyciągając wzrok ciepłą żółtozieloną barwą i delikatnym połyskiem typowym dla ziarnopłonów. W pełnym rozkwicie kwiaty osiągają około 2–3 cm średnicy i dość licznie unoszą się ponad nisko rozrastającymi się kępami liści.

Ulistnienie, jak u większości odmian Ficaria verna, ma kształt sercowaty i lekko błyszczącą powierzchnię. Najczęściej jest wyraźnie zielone, choć w młodym stadium liście mogą mieć nieco ciemniejszy, oliwkowy lub brązowawozielony odcień, który jaśnieje w miarę rozwoju rośliny.

Jak wszystkie ziarnopłony wiosenne, ‘Damerham’ jest rośliną efemeryczną: intensywnie rozwija się wiosną, a późną wiosną lub wczesnym latem nadziemne części zaczynają stopniowo zamierać. Kłącza i drobne bulwki spoczywają w glebie do kolejnego sezonu. Z tego względu najlepszym miejscem do sadzenia jest stanowisko, w którym gleba pozostaje dostatecznie wilgotna wiosną, a latem może lekko przesychać. Roślina znakomicie radzi sobie w typowej ziemi ogrodowej, zwłaszcza jeśli jest ona próchniczna i umiarkowanie wilgotna na przedwiośniu. Pod drzewami i krzewami liściastymi ziarnopłony zwykle mają dużo światła właśnie wczesną wiosną (zanim rozwiną się liście na gałęziach), a latem zyskują cień i nieco suchsze podłoże, co odpowiada ich cyklowi życiowemu.

‘Damerham’ najlepiej kwitnie, gdy przynajmniej część dnia ma dostęp do słońca. W pełnym słońcu kwiaty wiosną otwierają się szeroko, prezentując liczne, błyszczące płatki. W półcieniu również poradzi sobie bez problemu, choć wtedy kwitnienie może być nieco mniej intensywne.

W ogrodowych aranżacjach ‘Damerham’ pięknie komponuje się z innymi wczesnowiosennymi bylinami i roślinami cebulowymi, takimi jak przebiśniegi, ranniki czy śnieżyce, tworząc barwne kobierce już na przełomie zimy i wiosny. Jej pełne kwiaty w słonecznym, złocistym odcieniu doskonale rozświetlają rabaty oraz zakątki pod drzewami i krzewami ozdobnymi. Po zakończeniu kwitnienia i zaniknięciu nadziemnych części, roślina nie przeszkadza innym gatunkom, a w kolejnym roku znów pojawia się w tym samym miejscu, niosąc ze sobą radosny zwiastun nadchodzącej wiosny.

W skrócie, Ficaria verna ‘Damerham’ to atrakcyjna odmiana dla miłośników wiosennych efemeryd, łącząca typowe dla ziarnopłonów niewygórowane wymagania uprawowe z efektownymi, półpełnymi lub pełnymi kwiatami o intensywnie żółtej barwie. Przy właściwym doborze stanowiska, może przez wiele lat zdobić ogród w najwcześniejszych tygodniach sezonu wegetacyjnego.

W sprzedazy roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Zawilec gajowy 'Allenii', to ceniona odmiana zawilca gajowego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Ta bylina wyróżnia się delikatnymi, jasnolawendowoniebieskimi kwiatami, które pojawiają się wczesną wiosną, wprowadzając subtelny kolor do ogrodu.

Roślina osiąga wysokość około 15–20 cm i tworzy zwarte kępy złożone z głęboko podzielonych, ciemnozielonych liści o trójdzielnym kształcie. Liście pozostają dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, jednak wczesnym latem, gdy roślina przechodzi w stan spoczynku zamierają. Kwiaty mają średnicę około 3–4 cm i charakteryzują się jasnolawendowoniebieską barwą, z delikatnym różowym odcieniem na spodniej stronie płatków. Składają się z sześciu lub siedmiu płatków, otaczających liczne pręciki. Kwitnienie rozpoczyna się w marcu lub kwietniu i trwa do maja, w zależności od warunków pogodowych.

Zawilec gajowy 'Allenii' najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub cienistych, które odpowiadają jego naturalnym siedliskom leśnym. Preferuje gleby próchniczne, wilgotne, ale dobrze przepuszczalne, o odczynie obojętnym lub kwaśnym. Jest rośliną mrozoodporną i dobrze znosi polski klimat. Jego uprawa nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Po zakończeniu kwitnienia i w miarę zasychania liści wchodzi w stan letniego spoczynku, co jest naturalnym procesem. W okresie wzrostu i kwitnienia wymaga odpowiedniej wilgotności gleby, a podczas suszy letniej umiarkowanego nawadniania.

Doskonale sprawdza się w ogrodach leśnych, naturalistycznych oraz na rabatach bylinowych w cienistych miejscach. Świetnie komponuje się z innymi wiosennymi roślinami cebulowymi i bylinami, takimi jak narcyzy, przebiśniegi czy fiołki. Może być także stosowany jako roślina okrywowa pod drzewami i krzewami liściastymi.

Anemone nemorosa 'Allenii' to urokliwa roślina, która wczesną wiosną wprowadza do ogrodu delikatne, pastelowe barwy. Jej niewielkie wymagania i zdolność do tworzenia efektownych kobierców sprawiają, że jest wartościowym dodatkiem do wielu kompozycji ogrodowych.

W sprzedaży roślina w pojemniku p9- 0,5 litra.

Zawilec żółty 'Golden Dream', to wyjątkowa odmiana zawilca żółtego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Charakteryzuje się intensywnie złocistożółtymi kwiatami z zielonymi akcentami o półpełnej formie, które pojawiają się wczesną wiosną, wprowadzając żywe kolory do ogrodu po zimowym okresie. Ta odmiana jest szczególnie ceniona za swój unikalny wygląd i zdolność do naturalizacji w odpowiednich warunkach.

Roślina osiąga wysokość około 10–15 cm, tworząc zwarte kępy złożone z głęboko wcinanych, trójdzielnych liści o intensywnie zielonej barwie. Liście te pozostają dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, a wczesnym latem stopniowo zamierają, przygotowując się do spoczynku.

Kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną, zazwyczaj w marcu lub kwietniu, i trwa do maja. Kwiaty są pełne, o intensywnie złocistożółtej barwie, przypominające wyglądem jaskry. Ich średnica wynosi około 2,5 cm, a błyszczące, miseczkowate kwiaty unoszą się tuż nad atrakcyjnym ulistnieniem. W sprzyjających warunkach roślina może tworzyć efektowne kobierce, szczególnie gdy jest sadzona w większych grupach.

Anemone ranunculoides 'Golden Dream' preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste, przypominające naturalne warunki leśne. Najlepiej rośnie w glebach próchnicznych, wilgotnych, ale dobrze przepuszczalnych, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. Jest rośliną mrozoodporną i dobrze przystosowaną do polskich warunków klimatycznych.

W ogrodzie zawilec 'Golden Dream' doskonale sprawdza się jako roślina okrywowa w cienistych miejscach, pod drzewami i krzewami, gdzie jego jaskrawe kwiaty rozświetlają wczesnowiosenny krajobraz. Świetnie komponuje się z innymi wiosennymi bylinami, takimi jak przylaszczki, fiołki czy pierwiosnki, tworząc naturalistyczne kompozycje.

Pielęgnacja tej odmiany jest stosunkowo prosta. Wymaga zapewnienia odpowiedniej wilgotności gleby w okresie wzrostu i kwitnienia. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego liście zamierają, a roślina przechodzi w stan spoczynku.

Anemone ranunculoides 'Golden Dream' to roślina, która wnosi do ogrodu nie tylko intensywny kolor, ale także unikalną strukturę kwiatów. Jej wyjątkow, złociste kwiaty stanowią wyjątkową ozdobę wczesnowiosennych rabat, a łatwość uprawy i naturalny charakter sprawiają, że jest cennym dodatkiem do każdego cienistego zakątka ogrodu.

Zawilec żółty 'Orjaku', to wyjątkowa odmiana zawilca żółtego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Charakteryzuje się pełnymi, złocistożółtymi kwiatami o wąskich płatkach, które tworzą efektowną, wirującą strukturę w centrum kwiatu. Ta odmiana jest szczególnie ceniona za swój unikalny wygląd i wczesnowiosenne kwitnienie, które wprowadza żywe kolory do ogrodu po zimowym okresie.

Roślina osiąga wysokość około 10–75 cm, tworząc zwarte kępy złożone z głęboko wcinanych, trójdzielnych liści o intensywnie zielonej barwie. Liście te pozostają dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, a wczesnym latem stopniowo zamierają, przygotowując się do spoczynku.

Kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną, zazwyczaj w marcu lub kwietniu, i trwa do maja. Kwiaty są pełne, o intensywnie żółtej barwie, z wąskimi płatkami układającymi się w charakterystyczny wir w centrum, co nadaje im puszysty, kulisty wygląd. Ta pełnokwiatowa forma jest szczególnie atrakcyjna i wyróżnia się na tle innych odmian zawilca żółtego.

Anemone ranunculoides 'Orjaku' preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste, przypominające naturalne warunki leśne. Najlepiej rośnie w glebach próchnicznych, wilgotnych, ale dobrze przepuszczalnych, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. Jest rośliną mrozoodporną i dobrze przystosowaną do polskich warunków klimatycznych. W sprzyjających warunkach może tworzyć efektowne kobierce, szczególnie gdy jest sadzona w większych grupach.

W ogrodzie zawilec 'Orjaku' doskonale sprawdza się jako roślina okrywowa w cienistych miejscach, pod drzewami i krzewami, gdzie jego jaskrawe kwiaty rozświetlają wczesnowiosenny krajobraz. Świetnie komponuje się z innymi wiosennymi bylinami, takimi jak przylaszczki, fiołki czy pierwiosnki, tworząc naturalistyczne kompozycje.

Pielęgnacja tej odmiany jest stosunkowo prosta. Wymaga zapewnienia odpowiedniej wilgotności gleby w okresie wzrostu i kwitnienia. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego liście zamierają, a roślina przechodzi w stan spoczynku.

Anemone ranunculoides 'Orjaku' to roślina, która wnosi do ogrodu nie tylko intensywny kolor, ale także unikalną strukturę kwiatów. Jej pełne, złociste kwiaty stanowią wyjątkową ozdobę wczesnowiosennych rabat, a łatwość uprawy i naturalny charakter sprawiają, że jest cennym dodatkiem do każdego cienistego zakątka ogrodu.

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.

Zawilec żółty 'Pleniflora', to efektowna, pełnokwiatowa odmiana zawilca żółtego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Jest to niewielka, wiosenna bylina leśna, która wyróżnia się intensywnie żółtymi, pełnymi kwiatami o bogatej strukturze i długim okresie kwitnienia. Dzięki naturalnemu wdziękowi doskonale sprawdza się w ogrodach leśnych, cienistych rabatach oraz w naturalistycznych nasadzeniach pod drzewami i krzewami.

Roślina dorasta do wysokości około 10–15 cm, tworząc niskie, zwarte kępy. Jej liście są głęboko wcinane, dłoniasto podzielone, o intensywnie zielonym kolorze, który pięknie kontrastuje z jaskrawymi kwiatami. Ulistnienie pozostaje dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, a wczesnym latem stopniowo zamiera, przygotowując się do spoczynku.

Kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną, najczęściej w marcu lub kwietniu, i trwa do maja. Kwiaty są złocistożółte, pełne, o delikatnie postrzępionych płatkach, które nadają im puszysty, lekko kulisty kształt. W odróżnieniu od dzikiego gatunku, który ma kwiaty pojedyncze, odmiana 'Pleniflora' charakteryzuje się większą liczbą płatków, co sprawia, że jest bardziej efektowna i dłużej utrzymuje swoją dekoracyjność. Kwiaty są chętnie odwiedzane przez owady zapylające, takie jak pszczoły i trzmiele, co czyni ją rośliną przyjazną dla ekosystemu ogrodowego.

Anemone ranunculoides 'Pleniflora' najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub cienistych, gdzie warunki przypominają naturalne środowisko lasów liściastych. Preferuje gleby próchniczne, wilgotne, ale dobrze przepuszczalne, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. Jest to roślina długowieczna i w pełni mrozoodporna, dobrze przystosowana do polskich warunków klimatycznych. W odpowiednich warunkach łatwo się rozrasta, tworząc efektowne kobierce, szczególnie gdy zostanie posadzona w większych grupach.

W ogrodzie zawilec żółty 'Pleniflora' sprawdza się jako roślina okrywowa w cienistych zakątkach, gdzie może towarzyszyć innym wczesnowiosennym bylinom, takim jak przylaszczki, cebulice, kokorycze, pierwiosnki czy fiołki. Doskonale komponuje się także z paprociami, funkiami i innymi roślinami leśnego runa. Jest doskonałym wyborem do nasadzeń pod koronami drzew i krzewów, gdzie jego delikatne kwiaty rozświetlają wczesnowiosenny ogród.

Pielęgnacja zawilca 'Pleniflora' jest minimalna. Wymaga jedynie zapewnienia odpowiednio wilgotnego stanowiska w okresie wzrostu i kwitnienia, a po zakończeniu sezonu wegetacyjnego może stopniowo zanikać, pozostając w formie kłączy pod powierzchnią gleby do następnej wiosny.

Anemone ranunculoides 'Pleniflora' to wyjątkowa odmiana, która łączy delikatność leśnej rośliny z wyrazistym, pełnym kwiatem. Jej naturalne piękno, łatwość w uprawie i zdolność do zadarniania cienistych miejsc sprawiają, że jest doskonałym wyborem do ogrodów inspirowanych naturą, gdzie wnosi ciepły, słoneczny akcent już wczesną wiosną.

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra

Zawilec żółty to efektowna, pełnokwiatowa odmiana zawilca żółtego z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Jest to niewielka, wiosenna bylina leśna, która wyróżnia się intensywnie żółtymi, pełnymi kwiatami o bogatej strukturze i długim okresie kwitnienia. Dzięki naturalnemu wdziękowi doskonale sprawdza się w ogrodach leśnych, cienistych rabatach oraz w naturalistycznych nasadzeniach pod drzewami i krzewami.

Roślina dorasta do wysokości około 10–15 cm, tworząc niskie, zwarte kępy. Jej liście są głęboko wcinane, dłoniasto podzielone, o intensywnie zielonym kolorze, który pięknie kontrastuje z jaskrawymi kwiatami. Ulistnienie pozostaje dekoracyjne przez cały okres wegetacyjny, a wczesnym latem stopniowo zamiera, przygotowując się do spoczynku.

Kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną, najczęściej w marcu lub kwietniu, i trwa do maja. Kwiaty są złocistożółte, pełne, o delikatnie postrzępionych płatkach, które nadają im puszysty, lekko kulisty kształt. W odróżnieniu od dzikiego gatunku, który ma kwiaty pojedyncze, odmiana 'Pleniflora' charakteryzuje się większą liczbą płatków, co sprawia, że jest bardziej efektowna i dłużej utrzymuje swoją dekoracyjność. Kwiaty są chętnie odwiedzane przez owady zapylające, takie jak pszczoły i trzmiele, co czyni ją rośliną przyjazną dla ekosystemu ogrodowego.

Anemone ranunculoides najlepiej rośnie w miejscach półcienistych lub cienistych, gdzie warunki przypominają naturalne środowisko lasów liściastych. Preferuje gleby próchniczne, wilgotne, ale dobrze przepuszczalne, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. Jest to roślina długowieczna i w pełni mrozoodporna, dobrze przystosowana do polskich warunków klimatycznych. W odpowiednich warunkach łatwo się rozrasta, tworząc efektowne kobierce, szczególnie gdy zostanie posadzona w większych grupach.

W ogrodzie zawilec żółty 'Pleniflora' sprawdza się jako roślina okrywowa w cienistych zakątkach, gdzie może towarzyszyć innym wczesnowiosennym bylinom, takim jak przylaszczki, cebulice, kokorycze, pierwiosnki czy fiołki. Doskonale komponuje się także z paprociami, funkiami i innymi roślinami leśnego runa. Jest doskonałym wyborem do nasadzeń pod koronami drzew i krzewów, gdzie jego delikatne kwiaty rozświetlają wczesnowiosenny ogród.

Pielęgnacja zawilca 'Pleniflora' jest minimalna. Wymaga jedynie zapewnienia odpowiednio wilgotnego stanowiska w okresie wzrostu i kwitnienia, a po zakończeniu sezonu wegetacyjnego może stopniowo zanikać, pozostając w formie kłączy pod powierzchnią gleby do następnej wiosny.

Anemone ranunculoides to wyjątkowa odmiana, która łączy delikatność leśnej rośliny z wyrazistym, pełnym kwiatem. Jej naturalne piękno, łatwość w uprawie i zdolność do zadarniania cienistych miejsc sprawiają, że jest doskonałym wyborem do ogrodów inspirowanych naturą, gdzie wnosi ciepły, słoneczny akcent już wczesną wiosną.

W sprzedaży roślina w pojemniku p9 - 0,5 litra.